Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Dünya hayatını sevememek

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
42
Cevap
3
Favori
1.855
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
20 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Dünya hayatını sevemiyorum. Bana boş geliyor. Elbette dünyada iyi bir konuma gelebilmeli insan. Halkı için çalışmalı , ülkesi için de. Hemde çalışmalısın ki karnın doymalı , değer verdiklerinin karnını doyurmalısın. Ama bana hayatım çabucak geçecek geliyor. Ki şuanda da öyle oluyor. Kimin öyle değil ki ? 60'lı yaşlarım azıcık ötede hissediyorum. Ne ara bu yaşa geldim diyorum ve hiçbir fikrim yok. İlerde de diyecem. Bu yazımı hatırlamam belki ilerde. Mesela telefon alıyoruz eskiyor , birini seviyorsun birgün sevmediğini hissediyorsun gidiyor, eskiden genç olup şimdi yaşlandığını görüyorsun . Fotoğraflara bakıyorsun vay be diyorsun. Lise biteli kaç yıl olmuş dün gibi hatırlıyorsun. Üni ne ara başladı ne ara bitti diyorsun. Zamanın bu dünyada olduğunu farkediyorsun. Anneme babama bakıyorum. Yaşlanıyorlar. Nefret ediyorum o sırada hayattan. Zamandan da. Hayat , zaman yaşlandırmış bunlar işini iyi yapıyor diyorsun. Bir kez daha üzülüyorsun ama kusursuz işçiliğini de tebrik ediyorsun zamanın. Döngü bu ama düşününce dünya hayatı çok anlamsız geliyor. Sevdiğim şeyleri kaybedeceğim bir hüzün parçası olacak yaşamımda. Belki onlar beni önce kaybedecek onlar bana üzülecek. Hepsi bu yaşamda , bu dünyada olacak. Başaramadığım tüm hayallerim , başardığım şeyler de bu dünyada. Hepsi bir toprak altında çürüyen beynimin içinde toprakta olacak. Hatırlayan son insan yaşayana kadar da başkasının aklında. Yapmam gereken hatta benim için olmayan birsürü hayal var. Şöyle bakıyorum da cidden hep başkaları için ama o an bende kendimi mutlu hissedeceğim. Benim için de diyebiliyorum. Herşeyi düşünürken de sanki buraya ait değilmişim gibi hissediyorum. Aklım, ruhum. Ne bileyim tarifsiz bi duygu ama kesinlikle misafir olduğumu hissediyorum bu dünyada . Öbür dünyaya merakım var. Orası bana gerçek geliyor. Tadılan herşeyin bir sonu var dünyada. Bu hayat sahte hissettiriyor bunu da. Sevemiyorum bu hayatı. Annemi babamı kardeşimi görünce çok mutlu oluyorum ama. Onları birlikte görünce o an dünyanın anlamının onları görebilmenin , tanımak olduğunu görüyorum. Yaşlanıp birgün morgta cansız bedenlerine bakacağıma veya benim erken vefatımla onları üzeceğime dayanamıyorum. Ve malesef bu kesinlikle olacak. Hayat bu kabul ediyorum ölüm var . Ölüm gerçek . Herşeyin sonu var. Ama bu saçma duyguyu düşünceleri de görmezden gelemiyor insan. Bir his hep akılda. Allah'a asla isyan değil. Her zaman onun yanındayım. Bana verdiği nimete , derslere , aileme şükürler olsun. Kusursuz bir düzen yaratmış. Hep biz bozuyoruz ama. Dünyayı sevmek veya sevememek varsa ben sevemedim sanırım. Ben ailemi sevebildim. Belki kendi ailem olunca onları sevebilecem. Umarım dünya hayatının birazda olsa anlamı olur. Dışarı hiç yansıtmasam da yazarken içimden yazıyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ` quaD. -- 23 Ekim 2017; 2:15:24 >







  • Bir daha yağmurun yağmasını, karın yağmasını, güneşi, ağaçları görememek; müzik dinleyememek acı verecek.



    Umarım cennet vardır. Aklıma field of dreams filmi geliyor bu konuları düşününce. Oradaki cennet tanımlaması mükemmel ve öyle olmasını ümit ediyorum.



    Yolda yürürken üzerine bastığımız karıncanın hayatını, ölümünü, korkularını, ümitlerini nasıl önemsemiyorsak bizim de aynı şekilde önemsiz olma ihtimalimiz acı veriyor. Karınca diyebilirki bu hayatın bir anlamı olmalı. Ölümden sonra bir yaşam olmalı. Ama benim için yok olup gidecek bir canlı. Ben böyle düşünüyorken, benim hakkımda da böyle düşünülmesi imkansız değil.



    Yaşama gelirsek dünyada iz bırakan insanları düşünüyorum. Kağıt kalemle bunların ne yaptıklarını yazıyorum. Sonra kendimin ne yapabileceğini yazıyorum. Daha doğrusu yazamıyorum. O bölüm boş. Dünyada herkes iz bırakamaz. Benim gibilerin de olabildiğince zevk alarak ölmesi gerekiyor sanırım.



    Hayattan zevk alarak mutlu ölürsen cennet, mutsuz yaşayıp, insanlara göre yaşar, pişmanlıklara ölüme yürürsen bu da gerçek anlamda bir cehennemdir. Sonludur. Ama bizim fark edemediğimiz, belkide ölümden sonra fark edeceğimiz bir cennet vardır. Ama şu an dünyadaki cennete gitmek için mücadele etmek zorundayım.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • sevmek için bir neden bulamamak belki. her şey ve herkesin sahte gelmesi anne ve babadan başka. belki kardeşten başka. buna karşılık insanın kendisinin diğerlerinden daha gerçek ve samimi olduğunu düşünmesi, dolayısıyla hakkettiğini bulamayacağı düşüncesi. ama insan nankör elindekinin kıymetini bilmez. ölüm de gerçek kaçınılamaz. üniversite hayali kuran arkadaşımın toprağa gömüldüğünü gördüm. doğmamış kardeşimin toprağa gömüldüğünü de gördüm. intihar eden eden çok sevdiğim üniversite hocamın toprağa gömüldüğünü de. hepsini gördüm. hepsi en yakınımdı. belki de beni en yakınlarım gömecek, bunu bilemem.bir yerde okumuştum insanın sevdiği biri öldüğünde; içinde 40 mum yanar, her gün bir mum sönermiş, biri hiç sönmez, ölene dek yanarmış. bu ölümler beni üzdü ama olgunlaştırdı, hayatın gerçekliğini ölümün gerçekliğini gösterdi,öğretti. ben ne zaman öleceğim bunu bilemem, geriye güzel şeyler bırakmak isterim sadece, buna çabalamak isterim. gerçek dünya için bu dünyada çabalamak gerekiyor. bu hayatı sevmemektense de gerçek hayatı düşünüp, bu dünyaya katlanmak gerektiğini düşünenlerdenim. pes etmemek gerekiyor.

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >




  • Malesef dostum cennet diye bir yer yok .Teşke olsaydı sevdiklerimizle berbaer mutlu mesut sonsuza kadar yaşardık ne güzel geliyor deme göze ama malesef Dünyanın en büyük yalanı bu .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-42ED01C9A -- 23 Ekim 2017; 17:37:24 >
  • Bu dünya hayatı gelip geçicidir. Öbür dünya hayatıyla kıyasladığında bu dünya hayatı göz açıp kapamadır.

    Cennete girdin mi yepyeni nir yaratılışla yaratılacaksın. Kızlar çok güzel, erkekler çok yakışıklı yaratılacak. Ölmek, yaşlanmak, yorulmak, hastalık, tuvalet yok. Ne yemek içmek istiyorsan anında yanındadır. Sevdiklerinle birlikte sonsuza kadar yaşayacaksın. Sonsuza kadar diyorum hiç bitmeyecek bir hayat.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Dünyanda olup biteni gördükçe bu tür şeyler bana çok boş gelmeye başladı. Herkes hak yiyor çalıyor ama ilahi adalet niyeyse tecelli etmiyor anca kendimizi kandırıyoruz. İyi olanlar kaybediyor hep. O yüzden daha materyalist düşünüyorum artık
  • Bu ne kadar üzücü bir konu bende düşündüm bir miktar ama düşününce daga kotu oluyor oluruna birakin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • sık kafana tez elden öbür hayatı en azından ucundan görürsün.
  • Uzun zamandır forumda yazılana en iyi yazılardan. Yalnız paragraf vs. düzenlense daha iyi okunabilir.

    Özet bir deyişle... Ölüm ölmüyor. Bilakis unutturulan gerçeklerle yüzleşiyor eğlencelik bir rüyadan uyanınca insanoğlu. Zaman denilen araç, uykumuza yatak oluyor, ona eşlik ediyor. Kimi çabuk uyanıyor, kimisi geç, ama kesinlikle uyanıyor. Herkesin alarmı kurulu. Verdiği ilk sözün hakkını verebilmiş mi? Bununla yüzleşiyor uyanınca...
  • İşe güce giderim, hesap kitap yaparım, plan yaparım, ileriyi düşünürüm vs. ama aklımın bir ucunda hep "kaza neyim olsada şuradan kurtulsam" düşüncesi bulunur.

    Neyini seveceksin ki, en iyi hayatı yaşasan ne çıkar 3 günlük dünyada.
  • 2 güne sınav var yapma
  • kusursuz düzen diyene kadar iyi gidiyordu



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mancunian Wanker -- 25 Ekim 2017; 17:51:6 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bu düzen -ki ben onu kaos olarak görüyorum- kusursuz olsaydı şu an bu şikayetleri dile getirmiyor olacaktın. Ayrıca aileden bahsetmişsin ama dünya hayatını gömmüşsün. Ailen dünyanın, hayatın var olmasıyla var olmuştur. Şu kısacık dünya hayatı bildiğimiz tek gerçekliktir. Bir de böyle düşün.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: doktorolcamben

    sevmek için bir neden bulamamak belki. her şey ve herkesin sahte gelmesi anne ve babadan başka. belki kardeşten başka. buna karşılık insanın kendisinin diğerlerinden daha gerçek ve samimi olduğunu düşünmesi, dolayısıyla hakkettiğini bulamayacağı düşüncesi. ama insan nankör elindekinin kıymetini bilmez. ölüm de gerçek kaçınılamaz. üniversite hayali kuran arkadaşımın toprağa gömüldüğünü gördüm. doğmamış kardeşimin toprağa gömüldüğünü de gördüm. intihar eden eden çok sevdiğim üniversite hocamın toprağa gömüldüğünü de. hepsini gördüm. hepsi en yakınımdı. belki de beni en yakınlarım gömecek, bunu bilemem.bir yerde okumuştum insanın sevdiği biri öldüğünde; içinde 40 mum yanar, her gün bir mum sönermiş, biri hiç sönmez, ölene dek yanarmış. bu ölümler beni üzdü ama olgunlaştırdı, hayatın gerçekliğini ölümün gerçekliğini gösterdi,öğretti. ben ne zaman öleceğim bunu bilemem, geriye güzel şeyler bırakmak isterim sadece, buna çabalamak isterim. gerçek dünya için bu dünyada çabalamak gerekiyor. bu hayatı sevmemektense de gerçek hayatı düşünüp, bu dünyaya katlanmak gerektiğini düşünenlerdenim. pes etmemek gerekiyor.

    " insan nankör elindekinin kıymetini bilmez "



    Bu gruba mi giriyorum sence ?

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Güzel yazmışsın

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Dünya hayatını sevememek



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi keremec -- 25 Ekim 2017; 19:17:24 >
  • cennet diye bir şey yok arkadaşım, doğmatik inanacağınıza araştırsaydınız anlardınız cennetin cehennemin olmaıdğını, hayatınızı yaşamaya bakın bir daha var olmıyacaksınız çünkü
  • Kardeşim hayatın anlamı yok diyorsun(yazından bu çıkıyor)

    O yüzden tanrı var mı yok mu cennet/cehennem gibi konulara hiç girme çünkü oralar hayatın anlamı var yoluna ait

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Öldükten sonra gözlerimizi konsensüste açacağız, ve herkes cennete girmek için dünyadaki yaşamına razı olduğu bir sözü verdiğini hatırlayacak, yani Dünya'da tarih yapmak için söz verdiğini hatırlayacak, bu konsensüste dünyadaki bazı insanların ruhlarının olmadığını da öğreneceğiz. Biliyorum belki buna inanması bayağı bir zor, ama ben konsensüse inanıyorum
  • Ne negatif insanlarsınız ya
    • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız