Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

toplum içinde rahat olamıyorum..

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
4 Misafir (1 Mobil) - 3 Masaüstü, 1 Mobil
5 sn
19
Cevap
2
Favori
11.582
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • okulda filan biraz rahat olabiliyorum ama ne biliyim bir avm'ye ya da farklı kalabalık ortamlara gittiğimde bunalıyorum, kalabalık arkadaş ortamlarında rahat olamıyorum..

    yeni tanıştığım bir insanla muhabbet kuramıyorum.. konuşurken kasılıyorum..

    eğlenmeyi bilmiyorum.. mesela kızlı erkekli bir kaç arkadaş gidip bowling oynamak sıkıcı bunaltıcı geliyor, bunlar bana çok uzak.. gitar kursuna gitmek, sınıfın içinde şarkı söylemek hiç yanımdan geçmez..

    uzun vadede bu özelliklerimden kurtulup başka biri olmak da çok uzak geliyor..

    mesela evlenmek de uzak geliyor.. geleceğe dair hayal kurduğumda, çocuklarıma iyi bir baba olabilmek, iyi bir koca olabilmek, manevi açıdan yetebilmek konusunda kendime hiç güvenemiyorum..

    bazen de ben mi bunları büyütüp sorun haline getiriyorum diyorum ama sonra diğer insanlardan biraz farklı olduğumu anlıyorum..

    sessiz bir yapım vardır zaten.. aramın iyi olduğu arkadaşlarımla konuşurken pek problem olmaz gibi ama genelde sessizimdir..

    şimdi 15 gün tatile gireceğiz telefonum çalmayacak büyük ihtimalle

    var mı benim gibi olan, değişebilir miyim sizce? ya da değişmeli miyim?

    not: yaş 17..







  • o zaman onlara bu swfyi yolla.

    http://www.swfcabin.com/swf-files/1284862991.swf

    (okumadım)
  • Ver numaranı çaldıralım ayıp ettin.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: en birinci ben oldum
    okulda filan biraz rahat olabiliyorum ama ne biliyim bir avm'ye ya da farklı kalabalık ortamlara gittiğimde bunalıyorum, kalabalık arkadaş ortamlarında rahat olamıyorum..

    yeni tanıştığım bir insanla muhabbet kuramıyorum.. konuşurken kasılıyorum..

    eğlenmeyi bilmiyorum.. mesela kızlı erkekli bir kaç arkadaş gidip bowling oynamak sıkıcı bunaltıcı geliyor, bunlar bana çok uzak.. gitar kursuna gitmek, sınıfın içinde şarkı söylemek hiç yanımdan geçmez..

    uzun vadede bu özelliklerimden kurtulup başka biri olmak da çok uzak geliyor..

    mesela evlenmek de uzak geliyor.. geleceğe dair hayal kurduğumda, çocuklarıma iyi bir baba olabilmek, iyi bir koca olabilmek, manevi açıdan yetebilmek konusunda kendime hiç güvenemiyorum..

    bazen de ben mi bunları büyütüp sorun haline getiriyorum diyorum ama sonra diğer insanlardan biraz farklı olduğumu anlıyorum..

    sessiz bir yapım vardır zaten.. aramın iyi olduğu arkadaşlarımla konuşurken pek problem olmaz gibi ama genelde sessizimdir..

    şimdi 15 gün tatile gireceğiz telefonum çalmayacak büyük ihtimalle

    var mı benim gibi olan, değişebilir miyim sizce? ya da değişmeli miyim?

    not: yaş 17..

    +785634796272

    8-9 senedir aynı durumdayım. 20 yasindayim ve bu sekilde yalniz olmaktan, Icine kapanik olmaktan son derece mutluyum.




  • sende sosyal fobi var araştır biraz googleda vs . Bunu yenmeye çalış bence yoksa hep ezilirsin geride kalirsin hayatta
  • Bak kardeşim,
    ben kuzey korede yaşayan bir
    çiftçiyim. adım ming huo. belki
    biliyorsundur komünist rejim burda
    halkın dış dünyayla bağlantı
    kurmasını, interneti, yabancı
    televizyonları yasaklamış durumda.
    inanır mısın dünya kupasında
    yenildiğimiz maçları bile 2 gün sonra
    izledik milletçe. ancak ülkemin
    güney kore'ye yaptığı son nükleer
    füze saldırısı sonrasında garip bir
    şeyler oldu ve oğluma yılbaşında
    amerikadan kaçak getirttiğim
    iphone ile şu an internete
    bağlanabiliyoruz. ama her internete
    girdiğimizde acaba gizli polis
    peşimizde midir, farkedip bizi içeri
    atarlar mı diye büyük korku
    yaşıyoruz. ama inanır mısınız bu
    siteyi buldum ve artık gizli polis
    falan umrumda olmamaya başladı.
    muson yağmurları yüzünden telef
    olan pamuk tarlamı bile unutuyorum
    bu siteye girince, inanılmaz deşarj
    oluyorum. ama kardeşim bir haftadır
    bu huzurum da kalmadı, kardeşim
    diyorum çünkü kuzey kore'de biz
    herkese kardeşim diye hitap ederiz.
    kardeşim uzun süredir seni takip
    ediyorum, açtığın bu başlıklar beni
    delirtiyor, geceleri uyuyamıyorum,
    çocuklarıma şiddet uyguluyorum
    senin yüzünden. senin açtığın
    başlıklar ve verdiğin capsleri
    düşünmekten belimi doğrultamaz
    oldum,hele o yanmayan ayağına
    bakıp osbir çekmekten 7 kilo verdim,
    kocalık görevimi yerine
    getiremediğim için karım güney
    kore'deki akrabalarının yanına kaçtı.
    şimdi kardeşim bu başlığını,
    kore'den türkiye'ye giden bir yük
    gemisinin gizli bölmesinden
    yazıyorum . evimi barkımı sattım
    50.000 kuzey kore won'unu
    birleştirdim ve bu ülkeden kaçmanın
    bir yolunu buldum. kuzey kore polis
    teşkilatında internet biriminde
    çalışan amca oğlum sayesinde ip'ni
    ve adresini tespit ettim. sen
    perişanlığın feryadı sen yuvamı
    yıktın, psikolojimi bozdun benim.
    ama bunların hepsini ödeyeceksin
    bu gemi türk kara sularına girdikten
    sonra. seni bulacağım ve senin
    açtığın einstein zekasına sahip
    başlıkların, bana bir liseli gibi
    hakaret etme çalışmalarının
    hepsinin bedelini teker teker
    ödeyeceksin. şeref yemini içtim
    liselim. artık benden kork, o
    yanmayan ayağını kökünden
    kesmeye g-e-l-i-y-o-r-u-m




  • Kendi yeteneğini keşfet ve oraya yönel. en azından topluma faydalı bir birey olursun.
    Anlattığın tipte bir insanım. İlkokulda yönlendiren olmadığı için Anadolu Lisesi'ne gittim. Hiç sevmedim okulu ve dersleri. Kendim için en faydalı olabilecek alan olarak Yabancı Dil'i seçtim. Ama Mezun olduğumda aslında bu alan için uygun biri olmadığımı farkettim. 3 Yıl tekrar okumaayı göze alarak Bilişim Teknolojileri bölümüne kayıt oldum Açık Öğretim Lisesi'nden.
    Mantığıma güvenirim. Programlama konusunda sınıfımda en iyiyim diyebilirim. Hem fazla sosyallik gerektirmeyen bir alan, hem de severek okuyorum.

    Kendini değerlendir ve ona göre hayata yeniden başla. Bir kaç yıl kaybı göze almalısın. Yoksa ömür boyu mutsuz olabilirsin.
    Edit: Değişmene gerek yok. Sadece yaşadığın hayatı kendine uydur. Değişmeye çalışırsan zorlanırsın.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi BBoYSySTR -- 23 Ocak 2011; 0:27:29 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Ateşle Barut

    8-9 senedir aynı durumdayım. 20 yasindayim ve bu sekilde yalniz olmaktan, Icine kapanik olmaktan son derece mutluyum.


    bu şekilde gitmez diye düşünüyorum yine de, hep mutlu olamıyorum ben..

    quote:

    Orijinalden alıntı: BBoYSySTR

    Kendini değerlendir ve ona göre hayata yeniden başla. Bir kaç yıl kaybı göze almalısın. Yoksa ömür boyu mutsuz olabilirsin.
    Edit: Değişmene gerek yok. Sadece yaşadığın hayatı kendine uydur. Değişmeye çalışırsan zorlanırsın.

    katılıyorum.. olmadığım biri gibi gözükerek yapmacık durumlara düşmek istemem zaten..

    haklısın kendimi hayata uydurmak yerine, hayatı kendime uydurmaya çalışmalıyım..

    ama işte ne biliyim daha bu yaştan evlilik, iş vb. konularda çok karamsarım.. tek başıma bir köşede ölücem heralde



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi en birinci ben oldum -- 23 Ocak 2011; 0:48:51 >




  • up :)
  • Ben de öyleyim. Normal olan biziz. Susmak ağırbaşlılıktır.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Wasell

    Ben de öyleyim. Normal olan biziz. Susmak ağırbaşlılıktır.

    bunu biz mi seçtik acaba.. ben bu kadar sessiz olmak istemezdim..

    hayatım boyunca pısırık kalmak istemiyorum..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: en birinci ben oldum


    quote:

    Orijinalden alıntı: Wasell

    Ben de öyleyim. Normal olan biziz. Susmak ağırbaşlılıktır.

    bunu biz mi seçtik acaba.. ben bu kadar sessiz olmak istemezdim..

    hayatım boyunca pısırık kalmak istemiyorum..


    Elinde bir fırsat var. Değerlendirmen gerek. Bazıları isteseler de susamazlar, sürekli ön plandadırlar, bu yüzden arkalarında olanı göremezler.
    Ama sen hep arkaplanda olursun. Her şey senin önünde gerçekleşir. İnsanlara kendini sevdirmek gibi bir çaba içinde olmadığın için de gözlemleme ve düşünmek için daha çok vaktin olur. Bir süre böyle yaşayarak bilgi birikimini geliştirirsin, ve yeterli seviyeye gelince kullanmaya başlarsın. İşte o zaman öne çıkarsın.

    Asosyal olmanın avantajını kullan. Arkadaşlarınla gezmeyi sevmiyorsan, onlar gezerken sen evde otur ve sevdiğin bir alanda kendini geliştirmeye çalış. O alanda en iyisi olmak için çabala. En iyisi olamasan bile mutlaka iyiler arasına girersin. İyilerden biri olursan da sözü dinlenen bir insan olmaya başlarsın.

    Bugünkü pısırıklığın geleceğe yatırım olabilir aslında.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: en birinci ben oldum


    quote:

    Orijinalden alıntı: Wasell

    Ben de öyleyim. Normal olan biziz. Susmak ağırbaşlılıktır.

    bunu biz mi seçtik acaba.. ben bu kadar sessiz olmak istemezdim..

    hayatım boyunca pısırık kalmak istemiyorum..


    Yanlış düşünüyorsunuz tek sorunumuZ özgüven eksikliğidir.
    Tek çözüm ise karşıdakini aşağılamaktır
    Artık susmuyorum karşımda kim varsa yükleniyorum
    Kısacası ;
    Vur / Parçala / Yoket veya Yönet




  • quote:

    Orijinalden alıntı: en birinci ben oldum


    quote:

    Orijinalden alıntı: Wasell

    Ben de öyleyim. Normal olan biziz. Susmak ağırbaşlılıktır.

    bunu biz mi seçtik acaba.. ben bu kadar sessiz olmak istemezdim..

    hayatım boyunca pısırık kalmak istemiyorum..


    Pısırıklık farklı, bu farklı...
  • social anxiety disorder
  • en birinci ben oldum 17 yaşında arkadaşları ona asosyal diyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: en birinci ben oldum

    okulda filan biraz rahat olabiliyorum ama ne biliyim bir avm'ye ya da farklı kalabalık ortamlara gittiğimde bunalıyorum, kalabalık arkadaş ortamlarında rahat olamıyorum..

    yeni tanıştığım bir insanla muhabbet kuramıyorum.. konuşurken kasılıyorum..

    eğlenmeyi bilmiyorum.. mesela kızlı erkekli bir kaç arkadaş gidip bowling oynamak sıkıcı bunaltıcı geliyor, bunlar bana çok uzak.. gitar kursuna gitmek, sınıfın içinde şarkı söylemek hiç yanımdan geçmez..

    uzun vadede bu özelliklerimden kurtulup başka biri olmak da çok uzak geliyor..

    mesela evlenmek de uzak geliyor.. geleceğe dair hayal kurduğumda, çocuklarıma iyi bir baba olabilmek, iyi bir koca olabilmek, manevi açıdan yetebilmek konusunda kendime hiç güvenemiyorum..

    bazen de ben mi bunları büyütüp sorun haline getiriyorum diyorum ama sonra diğer insanlardan biraz farklı olduğumu anlıyorum..

    sessiz bir yapım vardır zaten.. aramın iyi olduğu arkadaşlarımla konuşurken pek problem olmaz gibi ama genelde sessizimdir..

    şimdi 15 gün tatile gireceğiz telefonum çalmayacak büyük ihtimalle

    var mı benim gibi olan, değişebilir miyim sizce? ya da değişmeli miyim?

    not: yaş 17..



    17 sene önceki halimsin, değişirim dedim ama olmadı. O zamandan beri aynıyım. Yol yakınken değiş!.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: VitoScalatte

    Bak kardeşim,
    ben kuzey korede yaşayan bir
    çiftçiyim. adım ming huo. belki
    biliyorsundur komünist rejim burda
    halkın dış dünyayla bağlantı
    kurmasını, interneti, yabancı
    televizyonları yasaklamış durumda.
    inanır mısın dünya kupasında
    yenildiğimiz maçları bile 2 gün sonra
    izledik milletçe. ancak ülkemin
    güney kore'ye yaptığı son nükleer
    füze saldırısı sonrasında garip bir
    şeyler oldu ve oğluma yılbaşında
    amerikadan kaçak getirttiğim
    iphone ile şu an internete
    bağlanabiliyoruz. ama her internete
    girdiğimizde acaba gizli polis
    peşimizde midir, farkedip bizi içeri
    atarlar mı diye büyük korku
    yaşıyoruz. ama inanır mısınız bu
    siteyi buldum ve artık gizli polis
    falan umrumda olmamaya başladı.
    muson yağmurları yüzünden telef
    olan pamuk tarlamı bile unutuyorum
    bu siteye girince, inanılmaz deşarj
    oluyorum. ama kardeşim bir haftadır
    bu huzurum da kalmadı, kardeşim
    diyorum çünkü kuzey kore'de biz
    herkese kardeşim diye hitap ederiz.
    kardeşim uzun süredir seni takip
    ediyorum, açtığın bu başlıklar beni
    delirtiyor, geceleri uyuyamıyorum,
    çocuklarıma şiddet uyguluyorum
    senin yüzünden. senin açtığın
    başlıklar ve verdiğin capsleri
    düşünmekten belimi doğrultamaz
    oldum,hele o yanmayan ayağına
    bakıp osbir çekmekten 7 kilo verdim,
    kocalık görevimi yerine
    getiremediğim için karım güney
    kore'deki akrabalarının yanına kaçtı.
    şimdi kardeşim bu başlığını,
    kore'den türkiye'ye giden bir yük
    gemisinin gizli bölmesinden
    yazıyorum . evimi barkımı sattım
    50.000 kuzey kore won'unu
    birleştirdim ve bu ülkeden kaçmanın
    bir yolunu buldum. kuzey kore polis
    teşkilatında internet biriminde
    çalışan amca oğlum sayesinde ip'ni
    ve adresini tespit ettim. sen
    perişanlığın feryadı sen yuvamı
    yıktın, psikolojimi bozdun benim.
    ama bunların hepsini ödeyeceksin
    bu gemi türk kara sularına girdikten
    sonra. seni bulacağım ve senin
    açtığın einstein zekasına sahip
    başlıkların, bana bir liseli gibi
    hakaret etme çalışmalarının
    hepsinin bedelini teker teker
    ödeyeceksin. şeref yemini içtim
    liselim. artık benden kork, o
    yanmayan ayağını kökünden
    kesmeye g-e-l-i-y-o-r-u-m




    Saç malanmaz... taranır..


    B.k taranır.Düpedüz saçmalanır işte.En güzel örneği




    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız