BU FORUM KENDINI IMHA ETMISTIR.

Başın sağolun kardeşim 3 yıl öncede benim babam vefat etti 63 yaşındaydı 32 gün yoğun bakımda kaldı her gün yanındaydım, bana sürekli Allah senden razı olsun dedi kahrolası ölüm hepimizin başında ama en yakının başına gelince anlıyor o acıyı insan, senelerce eşlerimizin dostlarımızın taziyesine katıldım hiç bir şey hissetmedim taki birinci derece de başıma gelinceye kadar, yapacak bir şey yok mekanı cennet olsun,

Başınız sağolsun. İster 20li yaşlarda olun ister 40lı insan annesini kaybettiğinde acısı değişmiyor .Çok uzun sürecek acınız geçmeyecek zaten geçmesinide bekleyemezsiniz sadece hayatın akışına ayak uyduracaksınız. Şuan her saniye aklınızdan gitmiyor ama ileriki zamanlarda 1 saat 2 saat hayatın akışından unutacaksınız. Çok zaman sonra bu günlere çıkacak. Her aklına geldiğinde boğazında yutamadığın yumru, içinde kocaman bir dolduramayacağın boşluk olarak kalacak. En sonunda artık kabulleneceksin hislerin körelecek çoluk cocuğa karışacaksın.Zaman yaranı kapatacak yine güleceksin eğleneceksin. Ama yara izin asla geçmeyecek.

başın sağ olsun kardeşim.

bende babamı 12 yaşında kaybettim, allah rahmet eylesin, anneme bişey olacak diye çok korkuyorum

allah rahmet eylesin :(

Allah rahmet eylesin. başınız sağ olsun.

Ani bir ölüm müydü yoksa beklenen bir ölüm mü?

Tıp fakültesinin son senesinde birçok kez kalp masajı yapmıştım ve büyük çoğunluğunda da hastalar ölüyordu, yapacak bir şey olmuyordu.. insanı etkiliyordu. Ancak zamanla o kadar çok ölüm gördüm, hasta yakınlarına ölüm haberi verdim ki duyarsızlaşmaya başladığımı düşünmeye başlamıştım.. bu kadar basit miydi ölüm..?

Hayır, basit olan bizim düşünce şeklimizdi. Yaşlı bir insanın ölümü ile genç bir insanın ölümünü bir tutarsanız tabii ki de üzülürsünüz ancak sebep sonuç ilişkisini kurduğunuz zaman o farkındalık tecrübe ettiğiniz bir olaya anlam katmaya başlıyor. Şu an benim dedem de yoğun bakımda, aritmi geçirmiş.. kendisi 60 yıl günde 2-3 paket sigara öyküsüne sahip ve artık neredeyse hiç aktif değil, çok az konuşur ve hareket eder ancak yatalak değildir. Şimdi dedem ölse üzülür müyüm..? Babam üzülür mü..? Hayır çünkü beklenen bir ölüm, o kadar yıl sigara içip vücuduna zarar verirsen tabii ki de ölürsün..

Elbette asıl olaya döndüğümüzde anne vs dede kıyaslaması yapamam. Benim annem vefat etse ben nasıl davranırdım bilmiyorum. Sonuçta konu sahibinin annesiyle olan ilişkisini bilmiyoruz. Bu yüzden tüm yazdıklarımın geçersiz olabilme ihtimali var ancak kafanızda bir nebze bir yerler aydınlandıysa o da bana yeter..

Başın sağolsun kardeşim. Bu hayatta çok daha erken bir zorluğu görmüş oldun, artık daha güçlüsün.

Başın sağolsun :(

Ben hep merak ediyorum annesi öldükten sonra mesela insanlar bikaç aya sosyal hayata karışık çok normal gibi görünerek takılabiliyolar. Benim 1. dereceden yakınlarım ölse 1 sene insan içine çıkamam gibi geliyor bişey yapasım gelmez gibime geliyor. Ama kimse böyle değil muhtemelen ben de böyle olamayacağım. İnsanlar bir şekilde hayatına devam ediyor. Ama cidden zor bir durum tahayyül bile edemiyorum. Hele ki beklenmeyen şekilde gelen ölüm en zoru. Tekrar sabır diliyorum.

başın sağolsıun yapacak hiçbir şey yok 2 aya unutursun

Başın sağolsun. Allah rahmet eylesin. Zaman bir şekilde üstesinden gelmenize yardım edecektir. Acınızı bastırmayın, ötelemeyin, yasınızı tutun ve kaybınızın verdiği yangının külleşmesine izin verin. Zaman bir şekilde geçiyor. Bu gün bu satırları yazan her birimiz öleceğiz. Bu günden sonra yapabileceğiniz en güzel şey kurduğunuz hayallerin izinde, sizi yetiştirenlerin boynunu bükmeden faydalı bir birey olarak toplumdaki yerinizi almanız.

Başın sağolsun. Allah rahmet eylesin.

Başınız sağolsun. Acı hiçbir şekilde geçmiyor-unutulmuyor, onun yerine bir alışma süreci var. Bir süre sonra alışıyorsun. Bu süre kişiliğine bağlı olarak uzun da sürebilir kısa da.

Kardeşim başın saolsun. Yaş 36.

12 yaşında babamı

20 yaşında askerdeyken annemi kaybettim.

Hala daha çok özlüyorum. Anne kaybı çok daha derin ve üzücü oluyor. Seni çok iyi anlıyorum. Allah yardımcın olsun.