DALGA GEÇMEYİN ARKADAŞLAR.

Selamlar dostlar. İçimi dökmek için yazıyorum bu yazıyı. Yaşım 18. Hayatta milyarlarca insanın yaptığı gibi doğup büyüyüp evlenip çoluk çocuk sahibi olup çocuğumu büyütüp emekli olup unutulup ölüp gitmek istemiyorum. Milyonlarca insanın yaşadığı aynı ve standart hayatı yaşamak istemiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Belki burada bana ilham olacak veya fikir verecek birileri çıkabilir. Sizce nereden başlamalıyım?

geçen yazmıştım üni hayatımı yurt dışında eski doğu blok ülkelerinden birinde yaptım. 17 yaşında bu yola çıktım. üni de diskolarda sabahlayıp disko sonrası dersleri kaçırmayıp, öğlen 3 4 saat ve sonrasında varsa manita yoksa coffe lere akıp tekrar club ve oradan diskoya akıp haftanın 4 veya 5 günü bu döngüde geçirmiş biri olarak yazıyorum; şu anki aklım olsaydı, asla gitmezdim. kız ayarlayacaksan sokaktan okuldan veya iş çevrenden ayarlayabilirsin. benim zamanımda bu işler çok da zordu Türkiye'de ama artık AB standartlarını bile baya geçmişler.

Ama tavsiyem; 18indesin geliştir kendini. ingilizce öğren. sen visa için bir yetkili ike şakır şakır ingilizcenle interview e gittiğinde bile 1 e 0 önde başlarsın. şimdi olan aklımı keşle 17 yaşında taşısaydım diyorum bazı akşamlar kafamı yastığa koyduğumda. bunu babam bana hiç demedi. keşke deseydi; gerçi ben o yaşlarda yine anlamayacaktım ama işte...

imkanın olmasa gidebilir miydin? iyi şartlarda büyümüşün bi elin yağda bi elin balda

Yazdığın her şey için teşekkür ederim.

Beni yanlış anladın dostum. Ben adımı tarihe yazdırmak istediğimi söylemedim. Demek istediğim her insanın hayatında kendini adadığı bir şeyi olmalı bence. Aksi şekilde diğer tüm insanlardan ne farkımız kalacak ki? Mesela hayatını fıçıda yaşayıp kendini felsefeye adamış olan diyojen gibi.

Gözden uzak sakin bir hayatı seçerdim diyorsun yani.

gitmezdim derken hani o ülkeyi kasıt etmedim. Diskoları kasıt ettim. İçmenin hiç bir cool tarafı yok. Aptallık bana göre. Boşuna paran gidiyor, beyin hücrelerini öldürüyorsun. 1 litre viski içtiğim oluyordu. bu 2011 gibi iyice raydan çıkmıştım. Biliana adında kız vardı diskoya gittim. 4 yıllık bitmiş ingiltere'de burslu master için okuldan ve bakanlıktan kağıt koşturuyorum. O aralar ki babam da para bıraktı gez diplomayı aldın bunu hak ettin dedi. tezi vermiştim işte. o ara bulgar bir arkadaş sayesinde tanıştım kızla. mega dance center adında cluba gitmiştim. ben barda çektim tabureyi bardayım kız yanımda ama bir ara barın ardında büyük ekranda kliplere bakıyorum. kız elini bar masasına dirsekten koymuş çenesini tuttmuş bana baktığını fark etmiştim. kaşlarını kaldırmıştı. dedim noldu ,birşey mi hoşuna gitmedi; kızın dediği neden bu kadar içiyorum beraber çıktık ta sıkıldın mı vs kız tamamı ile yanlış anlamıştı beni. 700ml bitirmişim 30 dakika içinde. o ara dedim kendi kendime sen alkolik olacaksın sırf disko bar ayağına.

o akşam mesela aşırı içtim, hiç birşey yapamadım. yani hem paramı boşa harcadım hem o akşam geçirebileceğim jimnastiikçi slav hatunla vaktimi geçiremedim. o yüzden diyorum: disko içki vs tamamı ile aptallık ve boşa para vakti.

ekleme de yapayım. o aralar birde fitnes kasıyordum. içen adam fitness yapamaz. şimdiki aklım olsa kıyısından döndüğüm six packlerin anasını ağlatırdım. adonis bile çıkartırdım  

benim babam sigortadan emekli tırcıydı. o dönemlerde TL değerliydi babam zaten euro ile de maaş alıyordu. 500 euro 600 euro civarı para geliyor bunun 300 eurosu en azından diskoda harcanıyordu. zaten yurtta kalıyordum, bulgar arkadaşlardan kağıt aldığımdan odada iki kişilik yurtta tek başımaydım. 25 30 euro yurt kirasına geri kalan 150 250 euro da yeme içmeye gidiyordu. gittiğim ülkede hayat çok ucuzdu o vakitlerde. büyük viski 2.5 euro, küçük 50ml olan ise 1.5 euro idi. para değildi. özel akşamlarda promosyonlar olurdu jack daniels black label açtırırdım 30 euroya tek başıma.

ama dediğim gibi şimdiki aklıma olsa yapmazdım. aptallık. boşa masraf, boşa beyin hücresi kaybı.

Yazdıkların çok güzel şeyler. Ama mutluluk öyle bir kavram ki. Afrika'da yaşayıp her gün kıtlıkla boğuşup bir dilim ekmek bulduğunda mutluluktan uçan insanlar var. İnsanı mutlu etmek çok kolay. Nankörlük yapmıyorum ama gerçekten öyle. Hayatta sadece mutlu olmak için yaşarsan kendini mutlu edecek birçok şey bulursun zaten. Herkes bulur. İnsan varoluşundan beri böyle. O yüzden mutlu olmak önemli ama yeterli değil gibi geliyor.

Üstte yazdıklarımı sana da diyebilirim dostum

Yani? ÖDLFLDLCKD

Yanlış mekân

Nerede sormalıyım kanka var mı fikrin

Yok maalesef

Paran yoksa homeless olmalısın..