Şimdi Ara

Motivasyon meselesi

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
492
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Öncelikle bi hoş geldininizi alırım, burayı bayadır takip ediyorum üyelerin birbirine yardım etmesi çok da hoşuma gidiyor ama dh hesabım yoktu, açmaya da üşendim kısmet bugüneymiş


    bikaç tane motivasyon konusu görmüştüm ama pek benimkine benzer durumlar değildi o yüzden kendiminkini açayım dedim


    benimkinin belki de motivasyonla alakası yoktur onu da bilemiyorum çünkü cidden ne yaparsam yapayım olmuyormuş gibi hissediyorum artık

    şu yıla kadar çalıştığım zaman oluyordu ve bitiyordu

    ama özellikle bir aydır düşen tyt netlerim yüzünden "çalışsam da yapamayacağım" hissi içimi kemirip bitirdi

    ayrıca motive oldum diyelim en fazla on dakika sürüyor; oturdum çalışıyorum, sorularda yanlışlar çıktığında nefesim kesiliyor gibi oluyorum, abartma diyenler olabilir kendi annem bile öyle diyor ama kontrol edebildiğim bi şey değil ve şimdiden bıktım

    bi tek bende olmadığını biliyorum bu durumun, hatta normal olduğunu da biliyorum bu tür kaygıların ama başkaları nasıl bununla baş ediyor veya nasıl hissediyor öğrenmek iyi gelir diye düşündüm


    bi de konuyu yanlış açtığımı falan görürseniz söyleyebilir misiniz alışamadım hala foruma








  • Sağol hocam bakayım ben ona

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • merhaba kardeşim bu konuya uzun uzun yazacağım umarım işine yarar.

    bahsettiğin yetememe durumu motivasyona giremiyor. motivasyonun tam olsa da denemeden düşük aldıktan sonra hayata toz pembe bakmaya devam etmen çok zor. bu sadece sınav için böyle değil. ilk iş tecrübende de bu tarz şeyler olabilir. patronuna iş götüren bir proje mühendisi olduğunu düşün. yeni yetme olduğundan projen beğenilmedikçe ki beğenmediğini karşındaki adam babacan değilse bu ne aw diye tersler. böyle bir söylemin karşısında dünyanın en iyi yogacısı da motivasyoncusu da olsan tersoya yatarsın.

    günümüzde çoğu koskoca firmanın ceo su yöneticisi bile bu tarz motivasyon konferanslarına bize göre çok büyük paralar bırakıyorlar. tamamının gitme sebebi aynı değil ama birisinin bir açıklamasını okumuştum. "daha iyi şeyler vaad edemiyoruz." diye çok olmuştu izleyeli. bu adamlar bile yetememe olayını çekiyor. her insanın doğasında bu var özellikle bilmediğin işlere giriştiğinde bunlar daha çok karşına çıkıyor. bahsettiğin durumla kimse tam anlamıyla baş edemiyor. edebilmek için çok sağlam egoist(tam açıklayamadım) olman lazım.

    motivasyon olayının üstüne de pek gitmeye gerek yok herkes çok fazla motivasyon diyor. motivasyonun fazlası olmamasından daha büyük sıkıntı. motivasyonun büyüğü de hayallerden elde ediliyor. (yutubdan izlenen 2 video maksimum 10 dakika etki eder. bu tarz şeylerle büyütülmediğimiz için etki süresi tahmin ettiğinizden de kısa ve bu kısa şok etkileri zamanla kendine bağımlı eder ona rağmen daha az iş yapmaya başlarsınız) hayallerden elde edilen motivasyon kısmına dönersem. ben tıp okuyacağım doktor olacağım demek kafidir. bu kadar hayale tamam ama sen bu hayali dallandırıp budaklandırırsan içinde kaybolursun. o yüzden hikayeyi çok kurgulamaman gerekiyor atıyorum tıp okuyacağım tusta şunu yapacağım tusta bunu yaptıktan sonra bilmem ne cerrahlığı okuyacağım amerikaya gideceğim orada bir master patlatacağım sonra hastaneye girmektense gider bir labda çalışmalara falan atılırım vs dersen bu işin içinden de çıkamazsın. gerçekten büyük bir motivasyon kaynağına sahip olursun ama bu aynı zamanda seni emer. aynı şeyi 8. sınıfta deneyimlemiştim. benim tek derdim fen lisesine gireyim gerisine bakarız kafasındaydı olmazsa da iyi bir anadolu kafi. yani kısa süreli bir hedefti diğer arkadaşlarım ise tıp okuyup şu doktoru olacağım şu şu sebepleri var diye dizip en sonda bu yüzden fen lisesine gitmem lazım diyordu. nitekim ben her gün kısmetse olur izleyip fen lisesine girdim. ama çocuklar o motivasyonun altında ezildi benden daha çok soru çözüyordu ona rağmen olmayınca şu an özel bir okula ücretli gidiyor.

    yani sen daha tıp fakültesine girmeden motivasyonunu yaratıp tusdada şunu yapacam amerikaya da gidicem bunu yapıcam diye dallandıra dallandıra bir şey kurarsan bir yerden sonra kendi içinde bunları yaşadığını düşünüp çok fazla zaman kaybedersin ders çalışmaya vaktin kalmaz. hem de en sonunda sıra ders çalışmaya gelince. aslında olayın ne kadar zor olduğunu fark edersin ama kurduğun hayallerden de vazgeçemeyip onları dallandırmaya devam edersin. gidip oturup 2 cümle biyoloji kelimesi öğrenmeye bile erinir hale gelirsin.

    o yüzden motivasyon çok önemli bu şöyle önemli şeyi boş iş tüm sınav yılını motivasyonum yok diye eritmeye de gerek yok. hayal kurmadan tıp okuyacağım diyip onun için çalış youtube dan boş videolar izlemeye de gerek yok.

    kendini tanıman bence sınav yılında oldukça önemli mesela ben sorumluluk duygusuyla bir şeyler yapmaya daha yatkınım birine sorumlu olmak ilk aşamada bilmediğim bir işte hoş geliyor ve kafa danışacağın birisi falan sana yolda gösterir. zaten tarihte de var türkler genel olarak bir kafa adamına sahip. fatihin de fatih olmasını sağlayan bir kafa adamı var başka bir padişahın da. bir yolda giderken yeniysen iyi bir mentör işine yarayabilir (sınav için değil sadece) mentör hayatın her kısmında gerekli olan bir şey bence. ama gidipte sırf bunun için yutubda senin üzerinden hem seni twitch kanalına abone edip hemde ekrana 12 saat koyup hem 400tlni alıp hemde yutuba malzeme çıkaran bir adama mentör diye para vermene de gerek yok.

    mentörden kastım daha genel şeyler. abi olarak gördüğün bir arkadaşın olur veya sana yardımcı olabileceğini düşündüğün herhangi biri. paralı parasız olması pek bir şey değiştirmez ama dönemimiz bireysellikle kavrulduğu için insanlar ne kadar başka birinin hayatını öğrenip bir şeyler anlatıp tavsiye vermek istese de bir yerden sonra adamı çok sıkarsan başından savmaya çalışabilir böyle olursa yolunu ayırman lazım.

    parayla bu işi profesyonel yapan birini bulmakta iyi olabilir. tanımadığın bir yola girdiğinde yetememe duygusu ve yolun yanlarında ne olduğuna bakma hali sık sık herkese olur. bence çözümü içi boş motivasyonlarla iş yapmak değil mentör veya bir rol model hoş olabilir. elon musk'ı kendine idol edinip onun sözlerine bakarak çalışan arkadaşlarım bile vardı benim 11. sınıfta.

    iyi dersler.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >




  • Çok teşekkürler çok güzel yazmışsın
    Ben de hayallerimi dallandırıp budaklandırıyormuşum şimdi fark ettim
    Söylediklerini dikkate alacağım, kolay gelsin

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.