Şimdi Ara

Tahammülsüzlüğümüz

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
4
Cevap
0
Favori
969
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • İnsanların umursamaz olmasından bıktım artık.. Herkes kendi halinde yaşıyor.. Kendini kurtarma çabasında herkes .. İlişkilerimiz ne kadar da çıkarcı ve basit oldu.. O kadar sıkıldım ki böyle olmasından nefret ediyorum cidden ..Hayat zaten çekilmezken bu halde daha da çekilmez oluyor.. Daha doğrusu şartlar zorken biz daha da zorlaştırmayı seçiyoruz.. İnsanların birbirine asla tahammülü yok .. Metroya binerken, alışveriş yaparken daha milyonlarca benzeri olayda kapışma yaşaması cidden çok bunaltıcı..Birbirimizi insan yerine koymuyoruz bile.. Sosyal medya kuşu olduk hepimiz ..Herkesin bir teknoloji çılgınlığı oldu ki bitmek bilmiyor. Bitmeyecek de . En küçük örneği; Bir cafeye oturmaya gidiyorsunuz herkesin elinde telefon. Bende onu anlamıyorum ya neden insanlar bir araya geliyor o zaman. Herkes bulunduğu yerden mesajlaşsın o zaman daha kolay olur. .Bunun sonucunda da iletişimimizi günden güne kaybediyoruz Birbirimizle mesajlaşmayı değil yüz yüze konuşmak için zaman ayırmalıyız.. İnsanları sevmeliyiz ki anlaşalım..Birbirimize tahammül etmeyi öğrenmeliyiz. Yoksa bu kaldı mı hep böyle gider keşke buna bir dur diyen olsa ne çok sevinirim…

    https://zeynep753.wordpress.com/2016/02/24/tahammulsuzlugumuz/







  • Tahammülsüzlüğün sebeplerini,nedenleri araştırılması gerek.Neden tahammül edemiyoruz?

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tabiki de önce sebeplerini bilmek gerek ama kimse bunun için oturup düşünme zahmeti bile göstermez.
  • zeynep8507 Z kullanıcısına yanıt
    Önce duygularımızı kaybettik sonra insanlığımızı. Her şey sıradanlaştı, bir türlü tatmin olamayan insanoğlu için. Ölüm bile sıradan bir eylem haline geldi. Sıradanlaşmak çürümüşlüğü de beraberinde getirdi. Varlığı sadece kendi varlığımızdan ibaret sanar hale geldik. İlişkiler, çıkarlar üzerine kurulu olduğu için çıkarların bittiği yerde insanlığımızı da yitirir olduk. Tamahkarlığımız bizi birbirimize düşürdü. Elimizdekiyle yetinmek bizi tatmin etmedi. Hırsımız vicdanımızın önüne geçince bencil olduk. Bencilliğimiz, insanlığımızı bir kez daha öldürdü. Çürümüş ruhlarımızı güzel göstermek için bedenlerimizi süsledik. Pahalı zevklerin esiri olduk. Metanın bizi ebedileştireceğini sandık. Bencillikten kirlenen yüzümüzü sahte tebessümler temizleyemedi. Yanıldık ama yanıldığımızın bile farkına varmadık. Duygularımız köreldi, ruhumuz katılaştı, insanlığımızı kaybettik.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.