2000-2005 dogumluluarin sanssizligi.

90-2000 liler hayatlarını yaşadılarda bir tek 2000 2005 kuşağı kaldı sanki...

eksik yazmışsın artık 90 yılalrdaki gibi değil üniversiteliler direk hayata borçla başlıyor çalışmaya

kumar borcu yada kyk kredi borcu ile 0 dan bile değil eksiden o yüzden çok şaşırcak bişiy yok

hatta bazı kızlar kendini satıyor kredi kredi kartı borçları yüzünden

Sadece türkiye için değil genel olarak Dünya'da 2000 sonrası şansız bir kuşak.

2004lüyüm şanssız hissetmiyorum. insan kendi şansını yaratır 

yanlış anlamayın ama fakir ve fakir düşünceliyiz. çevreye bakıyorum eski model aracı olan tek tük insan kalmış. daha geçenlerde iş arkadaşım lüx araç aldı. 80i 90ı 2000i fark etmiyor.

2000 doğumlu, henüz daha iş hayatına her şeyi yolunda giderek atılmış birinin sadece 2-3 senede lüks araç alabilmesinin matematiğini bana açıklarmısın. Bunu yaparken ortalama bir birey üzerinden gidelim.

Aynen. Ben de 1990 neslindenim, ancak kronik aile sorunlarım nedeniyle 20'li yaşlarımda gençliğimi yeterince yaşayamadım. Hem de o dönemde toplumda kısmi bir refah bulunmasına rağmen.

Onun için şans %40 insanın kendisi, %30 insanın ailesi, %30 da insanın içinde bulunduğu toplum ile alakalı bir mesele.

benim zamanımda lise 3 yıldı lise 3e giderken 5 ay sonra okul bitecek diye hesaplarken bir gün sabah kahvaltısı yaparken liseler 4 yıla çıktı denildi sizin çektiğiniz neymişla

10 sene önce burda ülke mok gibi,berbat,yaşanmaz yazan doluydu hehe,yaşayan yaşıyordu,yaşamayanda yaşayamıyordu bir değişiklik yok.

Çalışan azimli olan baba parasına güvenmeyen yine gençliğini yaşıyor yaşamayan yatışçı aylakçı öz güvensiz kesim bu 10 sene öncede böyleydi tamamen kişisel.

21 yaşında komşu çocuğu bir antalya bir bodrum bir çeşmede gününü gün ediyor ama çocuk yükseldi bu yaşta it gibi çabaladı durdu,25 yaşında orta okul mezunu çiğ köfteci kiracımız bile gününü gün ediyor birde yakışıklıda orta okul mezunu haliyle mahallenin playboyu oldu bir kız gidiyor bir kız geliyor hayat böyle alışın 

Losersan loser yaşarsın doğa kanunu.

En son balıkesirde bıçaklanarak ölen çocuk tamamen kendi kazandığı parayla tüm avrupayı dolanmış yaşayan yaşıyor yaşamayanlar genel olarak hem tembel ve güven porblemi olan başarısız depresyon tipler.

paran varsa 90lı yıllarda harikaydı 2024lü yıllarda harika. paran yoksa herzaman kötü. çünkü sistemi döndürecek olan şey amele gücü ucuz işçi gücü yani sensin, ülkenin kalkınma planı fakiri yani seni ucuza çalıştırıp büyümek

Bizimle aynı dönemde çocuk olmuş kişilerin hayatlarını bilemem tabi ama 1986'lı olarak Mersin'de gayet iyi bir çocukluğumun geçtiğini söyleyebilirim. Büyükşehirlerde yaşayanlara oranla içinde yaşadığımız şehrin sunduğu imkanlar kısıtlıydı tabi ama çok sıkıldığımı, bir şey yapmak isteyip de yapamadığımı hatırlamıyorum.

Örnek olarak sırf laf olsun diye annem bizi evden çıkartmak için kardeşimle beni sinemaya gönderirdi. Haftada bazen 2 defa giderdik hatta. O zaman Mersin sahil şeridinde cep sineması diye bir yer vardı. Laf olsun diye sinemaya falan giderdik. Oyuncak Hikayesi 1 filmini orada izlemiştim mesela (yıl 1996). Bugün bir sinemaya gitmek istesen 100 küsür 200 küsür lira mekanına göre sadece sinema biletine o parayı verirsin.

Ailemle tatillere tatil köylerine de gittik, her cuma hatta pazarları bile dışarıda yemek yerdik, windows 98'li bilgisayarım da vardı kısaca kolay bir hayatımız vardı. Ailem bu hayat tarzını 2010'lu yıllara kadar devam ettirdiler. 2024 yılı itibariyle otellerde tatil falan bitti..dışarıda yemek yiyorlar ama ayda yılda 1. Tabi ben kendi yaşam standartlarımıza göre kıyaslıyorum..başkası için durum çok daha kötüdür veya iyidir bilemem.

Bana kalırsa 90'larda yaşadığım çocukluğumu 2020'li yıllarda kesinlikle yaşayamazdım bence. Bugün en basitinden annem rastgele hadi kardeşini de al deyip sinemaya gönderemezdi bizi. O zamanlar bize çok basit çok doğal gelen şeyler bugün acayip bir şekilde ulaşımı zor, ya da kolay olmayan şeylere evrildiler. Çok sağlıklı bir kıyaslama oldu mu bilmiyorum ama benim gördüğüm bu. Yeğenim mesela telefon, bilgisayar vs. gibi şeylere benden daha erken sahip oldu tabi ama 90'larda bu tür şeylere ulaşmak kolay değildi. Ama o da üstüne başına kıyafet ve ayakkabı alacağı zaman zorlanıyor. Ben çocukken öyle sorunlarımız yoktu.

Kısacası 2000'lerde doğanlar için işler eskisi kadar kolay değil. Bence çocukluğunu gençliğini en iyi yaşayan son kesim bizlerdik yani 80'lerin sonunda doğup çocukluğunu gençliğini 90'larda - 2000'in başlarında yaşayanlar. Sonra da AKP geldi zaten....sonrası malum.....

Mersinin en kral zamanları. Tolga abi, Ninja tosbalar zamanları.

Aynen öyle. Hugo da tam okul çıkışına denk gelirdi..okuldan eve gelir gelmez açıp izlerdik. Show Tv'deydi galiba.. hatta onun bilgisayar oyunu da varmış benim alt komşu oynardı. O bilgisayarda oynarken gördüğümde aklımı kaybedecektim.

Ne günlerdi ya.

Avrupalıların ve Amerikalıların şanssızlığını yeyim ben, hayatlarını yaşıyorlar, genel olarak değil bence.

88 - 92 arası pozcu merkezdeydim ben. bomboştu çoğu yer. oynayacak çok yer vardı.

sizin ailenin durumu güzelmiş meslekleri neydi

90 ve 2000'liler olarak düzeltmen daha iyi olur bence.