22 yaşında üniversiteye başlamak geç midir? (2. sayfa)

Eğer üniversite okuma hevesin varsa, içinde ukte kalmasın. Dört yılı falan takma, ileri yaşlarda baktığında aynen böyle düşüneceksin. Çok daha ileri yaşlarda mutlu mesut üniversite okuyanlar varken, dört yıl nedir ki.

nasıldı? sosyal açıdan sıkıntı çektiniz mi veya herhangi bir dezavantajını gördünüz mü? benimki gibi bir psikolojik durum yaşadıysanız nasıl bir bakış açısıyla baktınız?

yani tabii dediğiniz örnekler de var ama yani üniversite okumam gerekiyor ilgilendiğim alana yönelebilmem için.. teşekkürler yorumunuz için

öyle mi dersin? bulunduğum durumda anca 2 yıllık bilgisayar programcılığı gelir,onda da MYO ortamı en fazla ne olur ya da ne kadar tadını çıkarabilecek bir şey olur tartışılır tabii..

evet işte dediğin ''belli bir yaştan sonra çalıştırmak istememek'' durumu da biraz insanı üzüyor. bölüm olarak bilgisayar programcılığı düşünüyorum sonra dgs ile mühendisliğe tamamlamak.. bir tık ütopik/zorlu bir durum belki ama başka da çarem yok..

''keşke aklım başında olsaydı,keşke 4 yıl önce kaka gibi de olsa bir bölüm okusaydım vs.'' tarzı söylemler gelebiliyor insanın içine. Yani bu pişmanlık tarifsiz aga sanki adam öldürmüşüm de onun pişmanlığı gibi,gerçi evet bir nevi 4 yılımı öldürdüm.

evet erken gitmek daha iyi katılıyorum,teşekkürler yorum için

Hocam ben 25 yaşımda başladım öyle kıçı kırık bir bölüm. Sana tavsiyem kesinlikle ihtimalin varsa başlaman her şey maddi değil. Örneğin arkadaş grubumda şeriatçı bir çocuk var ve selefilerin şeriatını şeriat görmüyor. Bir tane hırsız, bir tane iddia bağımlısı vs var. Sınıfta LGBT,femboy, eskiden aseksüel şimdi hepseksüel kız vs var. Bu insanların fikirlerini ve dünya görüşlerini hangi meslekte veya hangi işte çalışırsan çalış özümseyemez, anlayamazsın bu tarz farklı düşüncelerle karşılaşamazsın. En fazla ideoloji olarak duyarsın veya başkalarının anlattığına inanırsın. Para değilse konu ve hayattan göçüp gitmeden önce kendini doldurmaksa yaşın hiçbir önemi yok bu konuda.

siz 25'inizde başlarken nasıl bir bakış açısına sahiptiniz mesela? benim gibi düşündünüz mü? düşündüyseniz nasıl başa çıktınız bu düşüncelerle.

asla istediğim hayatı yaşayamacağımı görüyorum, en azından hayalimdeki hayat artık uçup gitti, bir şekilde o hayali tekrar modifiye etmek gerekecek ki hayal modifiye edildikten sonra hayalden çıkıp bir seçenek haline dönüyor sanırım

yani geride öldürmüş oldugum 4 yıl içinde itlik yerine başka şeyler yapsaydım belki o alanlarda uzmanlık edinirdim neler neler yapardım vs. tarzında hani büyük bir pişmanlık anlıyorsunuzdur..

fakat dediğiniz gibi içimde ukte kalmasın, bir çok şey kalacak belki içimde ukte olarak ama hiç yoktan bu ''ukte''leri en aza indirmek gerek..

yani dediğiniz gibi hiç okumayıp ne yapacağım? başka seçeneğim yok fakat bazen düşüncelerle boğuşabiliyor insan.

istediğim hayat, 18imde üniye başlamaktı sanırım tabi ama geçti artık ondan da..

yaşça epey büyüksünüz benden,epey de tecrübe sahibisinizdir hayata karşı bana göre. teşekkür ederim yorumunuz için

Hem ukte kalmasın, hem de yaşanmışlık bir deneyimdir. Üstelik bu konudaki en faydalı ve en doğru bakış açısı şu olabilir:

"Şu an en iyi ne yapabilirim?"

Bu bakış açısını hep koruyan ve gereğini yapan bir insan, ileriki yıllarda yaşıtlarının çoğunu sollar geçer. Çünkü damlaya damlaya göl olur gerçekliği harekete geçmiş olur.

22 yaş hiç bir şey için geç değildir. 33 yaşında yüksek lisansa başladım, 36 yaşında mezun olacağım. Sadece tez savunması kaldı. 1-2 ay içinde bitecek. 22 yaş gençliğin başlangıcıdır. 33 gençliğin ortası değildir; çünkü 36 da gençliğin başlangıcıdır.

birisi uğruna yaptığım turizm bölümü tercihi nedeniyle hayatımın 2 yılını saçma sapan bir üniversitede geçirdim. bir gün yatağımda yatarken kendime "nereye gidiyorsun?, istediğin hayat bu mu? sen buna mı layıksın?" gibi sorular sordum ve gözlerim doldu. sonra bu iş böyle olmaz dedim ve tekrar sınava hazırlandım. 24 yaşında ikinci üniversiteye başladım. 28 yaşında mezun oldum. şimdi kurumsal bir firmada güzel bir yerde çalışıyorum. demem o ki; açığı kapatmak için ünide okurken dışardan aynı zamanda staj, part time gibi çalışarak dengeleyebilirsin. hiçbirşey için geç değil. ben üniye başladığımda tüm arkadaşlarım mezun olmuştu. kendine ne yapmak istediğini sor; diğerlerini siktiret.

Rica ederim. İnan 25-30 yaşları hiç bir şey değil. Tam da erkeğin olgun olduğu yaşlar. Yaş geçiyor, geç kaldım filan takılma bunlara. Belki yurt dışına gidersin belli mi olur? Diploma nerede derler.