Şimdi Ara

Ailesel konuda tavsiyeye ihtiyacım var gerçekten çok bunaldım

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
18
Cevap
0
Favori
957
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Dostlar merhaba. 23 yaşında sıradan bir gencim. İyi bir üniversitede elektrik elektronik mühendisliği okuyorum. Hayatım boyunca elimden geldiğince her zaman iyi ve sağduyulu bir insan olmaya çalıştım. Ama ailesel sorunlar beni o kadar daralttı ki derdimi biraz da size açmak istedim. Babam giyim esnafı. 6. sınıftan bu yana her yaz ve sömestr tatilimde hemen hemen hiç kendime vakit ayırmadan sürekli ona yardım ediyorum. Ve bunu bu yaza kadar da sürekli olarak yaptım. Çok daraldım sıkıldım ancak babalık hakkıdır diye bir kez olsun itiraz etmeden sürekli olarak ne dendiyse yerine getirdim. Şu anda üniversite eğitiminde vize ve finaller iptal olduğu için sürekli ödev ve mini sınavlar yapılıyor biliyorsunuz. Bayrama şu an 9-10 gün kaldığı için babam yine çalışmamı istiyor. Kendim için derslerim için hayatımda ilk defa kendisine itiraz ettim. Bu pazar gecesine kadar 2 sınav 2 ödevim var dükkanda çalışırsam yetiştirmem zor sabahtan öğlene kadar 3-4 saat bana izin verebilir misin diye sordum. Seni nasıl yetiştirmişiz anlamıyorum ki, evin en büyük çocuğusun bu senin sorumluluğun istesen de kaçamazsın bahane üretme minvalinde şeyler söyledi. Annem araya girdi de zoru zoruna ikna etti suratı şu an bir karış. Yahu benim bunu istemem gerçekten hak değil mi? Ben sosyal hayatımı her şeyimi kenara bırakarak ne istese yaptım bugüne kadar. Yine vicdanımı susturamadım ki kendisine dükkana geleyim sabahtan öğlene kadar ders çalışayım orta yolu bulalım dedim gayet düzgün bir üslupla. Gerçekten her sene gittikçe daralıyordum kafamı sürekli meşgul ediyordu ama bu sefer cidden hem babama hem kendime çok sinirliyim. Babama dayatmacı tavrından ve anlayışsızlığından dolayı. Kendime de bir türlü susturamadığım vicdanımdan dolayı. Bir kez olsun yaşıtım olan sıradan bir aileye sahip bir insan gibi yaşamak isterdim. Yerimde olsanız ne yapardınız? O kadar doldum taştım ki size anlatamam. Ankara'da öğrenci evinde kalıyorum. Bayramdan sonra çekip gidesim var ailemden habersizce. Bu sefer de para göndermez biliyorum. Para kazanmak için işe girecek olsam virüsten dolayı çoğu sektör ya iflasta ya da çalışmıyor. Her türlü içinden çıkılmaz bir durumdayım ve daha fazla dayanamayacağımı hissediyorum.







  • Baba başlatma işine parasi neyse vereyim işçi tut deseydin. Okulun uzasa daha mi iyi
  • Ne söylersen söyle haksız çıkacağın bir insan. Ayrıca alışmış kudurmuştan beterdir alıştırdık bir kere küçüklükten bu yana. Paracığına kıyamaz.
  • Babanla ciddi ciddi konuşman gerekiyor, neler yapman gerektiğini ve düşündüklerini açıklaman gerekiyor, karşına alıp her fikrini anlatmalısın. Türkiye'de aile işleri zor, uğraştırıcı, olmazsa annen de ciddi şekilde konuşsun.
  • Hocam seni çok iyi anlıyorum benim ailemde senin ki gibi sıkıntılı. Bir yerden sonra çekilmez oluyorlar ve gördüğüm kadarıyla o "bir yer" şu sıralar sende mevcut. Bu zamana kadar hep ailenin dediği gibi davrandığın ve yaşadığın için şu saatten sonra senin bireysel olarak özgürce davranacağın, yapacağın herşey onların açısından hayırsızlık olarak adlandırılacaktır. Sana tavsiyem ailende dahil şu hayatta kimseye muhtaç olmadan yaşamak hedefin olsun. Bu hedefi başarırsan hayatta üstesinden gelemeyeceğin şey yoktur. Allah sabır versin.
  • Yürüdüğünüz yoldan şaşmayın. Seve seve yola gelecektir. Hayır o şekilde rica ettiğinizde "canın sağolsun, sen okumana bak yeterki" demesi gerekirken tam tersi olmuş.
  • Aile gerçekten bazen her şey olabiliyorken bazen de hayatı çıkmazlara sürükleyebiliyor, benzer durumlarla karşı karşıyayız ama en azından senin ailen seni okutuyor şuan eğitimine devam edebiliyorsun buda birşeydir. Ben de hep onların mutluluğu için uğraştım kendimden sürekli bir şeyler verdim durdum ama asla memnun edemedim sürekli başka ailelerin çocuklarıyla kıyaslandım durdum bilmiyorum neden? asla hayallerinde ki gibi bir evlat olamadım . Aslında niyedir bilmiyorum çok gezen tozan birisi değilim . kötü değilim bir kere ne denirse onu yaptım, sustum genelde hep sustum.
  • Hedef2020 kullanıcısına yanıt
    Babam 46 yaşında o kadar da yaşlı değil. Benim ne yapmak istediğimi ve niyetimi bildiği halde bu kadar zorlayınca insanın normal sorunlara göre biraz fazla zoruna gidiyor haliyle. Sadece bu durumdan dolayı canım sıkılmadı biraz birikmişlik söz konusu.
  • Wacom Intuos kullanıcısına yanıt
    Dostum bir kaç defa denemişliğim var ancak her söylediğin cümleden sonra laf sokacağını ve söylemek istediğini işine gelmediği için anlamayacağını bildiğimden konuşma yolu benim için en son seçenek.
  • Oğlunu bir nevi tarlasında yardımcı olması için doğuran baba tipi. Benimki de her yazın bana baskı uyguluyordu gerekirse eve almıyordu git iş bul çalış diyordu ama ben sonra restimi çektim. Kavgaya meyilli olduğumu görünce de artık bana bir şey demiyor. Evden kovmayı da denemişti, dıkıyorsa gel çıkar demiştim, beni yaptıysanız beni evden kovamazsınız demiştim

    2 yazın work and travel e gittiğim için hiç muhattap olmuyordum ama bu yazın evdeyim bakalım ne olacak.
  • sasasa671 S kullanıcısına yanıt
    Bu yaşa kadar hiç kavgam olmadı babamla. Şu an da yapabileceğim en fazla bir şey söylemeden çekip öğrenci evime gitmek olur. O kadar zıt düşemem.
  • benim dayım bire bir kuzenlerime böyle davranıyor anlıyorum ne çektiğini. Bende yazları dayımın restoranında çalışıyorum çok sıkıntılı işler bu tarz esnaflık, hizmet sektörü falan



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FollowTheLight -- 13 Mayıs 2020; 14:1:9 >
  • Arkadaş herkesin mi derdi var ya, hiç kimse mi mutlu değil şu sokuk dünyada
  • gerçekten zor bir durumdasın, senin yerinde olsaydım açıkcası ben de az çok senin gibi hep yardım etmeye çalışırdım babama. o yüzden bu konuda kendine kızma, vicdanlı her insan senin yaptığını yapardı ancak yaşın artık 20'nin üstüne çıkınca işler değişiyor sanki.

    şu virüs sıkıntısı bitene kadar, dayan kaç yıl dayanmışsın sonuçta biraz daha dayanabilirsin diye düşünüyorum ama virüs biter bitmez iş aramaya başla.

    iyi bir üniversite de okuduğunu söyledin o yüzden oranın gerekirse adını kullan, gerekirse garson ol, kasiyer ol bir şekilde didik didik iş ara kendine. yalnız bu aramaları babana çaktırmadan yap.

    eminim ki illaki bir yerde bir iş bulacaksındır, eğitimlisin sonuçta. bulduktan sonra baban eğer konuşulamayacak kadar sinirli bir insansa mektup yaz (ironik olur belki ama daha sözlerden daha etkili olacağına eminim) ama yok ben karşıma alıp konuşurum diyorsan da direkt yüzüne söyle uzun uzun.

    şu ana kadar her şeyimle sana yardım ettim, her zaman sana destek oldum ama okulla beraber bu işleri yürütemiyorum hiçbir sosyal aktivitem kalmadı vs. özetle yukarıda yazdıklarını söyle yüzüne ve o yüzden gideceğini söyle bana para vs de yollamayın de.

    bayramlardan, tatil günlerine ziyaret edersin

    bir erkek olduğun için, kendi ayaklarının üstünde durmak daha kolay olacağından ben başarabileceğine inanıyorum. vicdan güzeldir ama seni yaşatmaz. belirli bir noktadan sonra bazı şeylere duygularını bırakıp öyle cevap yazman gerekiyor

    baban bence biraz yaşlılığın, biraz da işin verdiği stresten dolayı bazı şeyleri göremiyor tam olarak onu da suçlayamıyorum. ama eminim ki nedenlerini bir gün anlar ve aranız eskisi gibi olur

    anneni de sakın ihmal etme. üzülmesin, böyle bir karar vermek gerçekten zor ama dediğin kadar bunaldıysan gitmek en kolay çözüm olacaktır.

    umarım hayatın yolunda gider. bazı konularda cesaretli olmak iyidir, değişme açık olmak da öyle. şans hep senden yana olsun.




  • doğ mathilda kollarımda hasretin küçük bebek
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.