Şimdi Ara

Araba satılırken yaşanılan burukluk

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
19
Cevap
0
Favori
919
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Daha satmadım sadece ilan verdim, ama içimde şimdiden bir burukluk oluştu. Arabaya bakınca sanki bana küsmüş gibi hissediyorum. Sanki ben ona bakınca kafasını diğer tarafa çeviriyor gözleri doluyor :(

    Sıfır araba almak için satmak istiyorum bu yüzden ilan verdim ama içten içe de 1 ay içinde satılmasa bari diyorum. 1 ay içinde satılmazsa sıfır araç almayacağım çünkü.

    Şimdi o direksiyonu başkası mı çevirecek, kim bilir nasıl kullanılacak sanayilerde mi süründürülecek diye düşünüp üzülüyorum. Sanki aileden birisi olmuş artık arabam.

    Görgüsüz diye düşünmeyin görgüsüz değilimdir bundan önce de arabalarım oldu ilk arabam değil yani. Arabaya insandan çok değer verip herkesten kıskananlardan da değilim.

    Ama artık resmen arkadaşım olmuş arabam çoğu güzel anım onunla beraber. Her anımın içinde var :)







  • ben çok klas bir araç olmazsa acımam sonuçta demir parçası
  • Kısa zamanda bu burukluk yerini mutluluğa bırakacak.Belki de bir tskım sorunları aklınıza geldikçe ohh çekeceksiniz.Zamanında Bravam vardı çok severdim ama sattığımda noter çıkışı yüzüne bile bakmadım bana çektirdiklerinden dolayı çoktan ohh çekmiştim.O yüzden rahat olun daha iyisini alacaksınızdır umarım.
  • Galeri araba sattığında sen ne yaşıyorsan tam tersini yaşıyor.Aşırı haz ve mutluluk.
    Çaktık gene taklalı , km düşürülmüş aracı enayiye diye
  • bende bilirim bu duyguyu. sonuçta bağlandığın, iyi-kötü anılarının geçtiği bir mekan. o burukluk insanın içini acıtır
  • Otomobillerin birer makine olmasına karşın içinde yaşadığımız onca anı, bizleri ruhları olduğuna ikna ediyor :)

    Bu durum esasen çoğu şey için geçerli fakat bizde otomobiller her zaman ayrı bir yere sahip olduğu için satış ve alışta etkisi tepkisi fazlaca oluyor...
  • leonumu çok severek aldım , o sıralar iş vs. ilgili problemler yaşadım ve tepem attı aracı sattım. Aracı sattıktan sonra ,yeni sahibi koltuğa geçti ve o sıradaki üzüntümü unutamıyorum. Baya koymuştu.
  • Arabaya çocuğunmuş gibi davranmak pek de mantıklı olmasa gerek. Sonuçta bir alet ve insan için var. Belki de bu mantıktandır 20 yaş üstü araçta değişen boya aramak.
  • Üstad bende bu durum her araçta olmuyo ama bazı araçlarımda aşırı seviyede oluyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Özellikle yakın çevremizdeki bütün canlı ve cansızlarla etkileşim halindeyiz. Bu durumda aracınızla aranızda pozitif bir etkileşim var. Çok genel anlamda quantum ve enerji ile ilgili.
  • Babamın vosvosunu satarken çok üzülmüştüm,şimdiki kullandığım araba satılsa o kadar üzülmem ama.
  • iyi kötü onca zaman geçiriyosun belki sevdiceğinle gezdin o arabada ama gidiyor işte
  • İlk aracımız zorunluluktan satılmıştı. Ve 4 sene aracımız olmadı. İnanın ilk 1 ay o garaja girememiştim. Sonrasında da aynı renk aynı modelini gördüğümde direk acaba bizim araba mı diye uzun uzun incelerdim. Bulamadım bulamıyorum
  • ilk araçlar böyle oluyor, 2,3,4,..... ten sonra insan aldırmıyor artık.
  • Sizi çok iyi anlıyorum. Hele bir de sattıktan sonra aracınızla karşılaşmak bambaşka bir duygu.
  • zamanla alışırsın
  • ihtiyacınızı görüyorsa satmayın?
    ihtiyaçlar değişmedem mal değiştirmek bana çok israf-masraf ve anlamsız gelir.
    8 yıl 9 ay kullandığım aracıma artık sığmıyordum(aile ve çocuklar oldu)
    daha büyüğünü aldım ve eskisini verdim gitti.(gerçi bacanağa verdik, yabancıya gitmedi ama. :) )
  • Keyif veren bir araçsa ve ciddi bir sorun yaşatmadıysa size bunları yaşamanız normal. Ben de şimdiki aracımı çok zor satacam sanırım. Maddi durumum el versin satmam bir köşede dursun o derece.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: oyuncu11790

    Otomobillerin birer makine olmasına karşın içinde yaşadığımız onca anı, bizleri ruhları olduğuna ikna ediyor :)

    Bu durum esasen çoğu şey için geçerli fakat bizde otomobiller her zaman ayrı bir yere sahip olduğu için satış ve alışta etkisi tepkisi fazlaca oluyor...

    Sanırım sahiplenme ile alakalı.. Ben mesela bende anısı olan şeylerden ayrılırken/satarken veya kaybettiğmde cidden üzülürüm.. Maddi değeri kadar manevi değeri de olabiliyor..

    Örneğin eski aracım eşimi douma götrdüğüm ve hastaneden bebeğimizle getirdiğim aracımdı... Demir yığını evet ama resimlerini bile görsem özlüyorum..

    Daha ilginç bi örnek vereyim.. 2004 yılında ilk maaşımla aldığım bir mach 3 traş makinem var.. Jiletlerini değiştirsem de metal sapı atamadım.. Askerde iken de yanımda idi.. Üstelik kimesinin ki ile karışmasın diye hafif boyamıştım.. o boya bile duruyor.. kış arkadaş ile buluşma öncesi, nişan - düğün derken her mutlu anımda onunla traş olmuşum :)

    12 yıl olmuş hala kullanıyorum :) Atmaya kıyamıyorum..




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.