Şimdi Ara

Benim büyük talihsizliğim telefonum ve ben

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
4
Cevap
0
Favori
470
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Uzun ince bir yoldayım
    Ulan bu gün sanki dünyamı kurgularken;bu adamın zor günü olsun demişler.
    Belediye otobüsü bekledim gelmedi daha kötüsü yağmur yağıyordu ve belediye yağmurdan korusun diye yazın koyduğu durakları kaldırmış.
    Türkiye’de yaşadığımı bana her gün hatırlatmanın ne anlamı var kardeşim.
    Taksi için telefon açtım gelmedi.aradan 10 dakika geçti iyice ıslanınca bir taksi bulabildim
    açıköğretim sınavım vardı zor yetiştim.

    Durun daha kötüsünü duymadınız.

    Malum sınava telefon almıyorlar bende okulun girişinde birileri bir masa koymuş okulun önüne emanet alıyorlar bende verdim telefonumu. Sınav sonunda telefonumu alacak kimseyi bulamadım.
    Adamlar telefonları alıp sırra kadem basmış.
    Polise söyledik. 250 kişi varız. Polis şöyle kabaca bir hesap yaptı 2000 liradan olsa tanesi.....vergi ve stopajı düşersek dedi.400 bin temiz kalır.
    Biz olduğumuz yerde kaldık.
    İnanır mısınız? Şaşırmadık çünkü herşeyimizi kaybetmiştik Facebook, Twitter inst neyse işte.
    Şikayet dilekçesi için karakola gitmemiz gerekti

    Bitti mi? Hayır hiç biter mi.

    Telefonunu kaybetmiş bir çocuğun fırça yiyecekmiş endişesi içinde evin yolunu tuttum.
    Bu psikolojiyi henüz üzerimden atmamışken; annem uyandırdı
    “Bu gün sınavın yok mu senin? “ dedi
    Saate baktım saat olmuş anasının Nikahı.
    Çıkardım hesap makinasını hesapladım. Baya bir olmuş.Niye uyandırmadın diye atarlandım.

    Bu annemin genel özelliğidir. İzinli olduğum günü arar bulur ve o gün sabahın köründe gelir ve “ sen işe gitmeyecek misin ? “ der.
    Annem küfür hiç bilmez zaten etmesinede gerek kalmıyor
    Birde üstüne üstlük marketten alınacak listesi vererek kombo yapmayı ihmal etmedi .
    Üstü kalsın ama gitmedim.

    Sonra daha zeki yapan gözlüklerimi taktım😎

    Evimin salonunda şömine başında telefonumla düzeyli bir ilişki yaşamaya başladım.
    Bazen ısınıyor güç tasarrufu moduna alıyorum.Geçmişimiz iki tuğlayı bir arada tutan harç gibi bizi bir arada tutuyor.Aramızdaki bağ kopmasın diye Update etmiyorum. Yavaş biraz ama ben yavaşsın demiyorum biraz temkinlisin diyorum. Geri alamadığım mesajlarım aklıma gelince hiç de haksız sayılmam.

    Hani bir kız “telefonun mu ? Ben mi ?”dese.
    Sen kimsin? Derim.
    Tanımadığım için yani. Tanımadığın insanlara sorulan klasik bir soru işte.
    :)))
    Yoksa öyle der miyim ?

    Derim tabi....

    Buraya kadar okuduysan sana bir kitap hediye edecem yoruma “bende garip bir retikulum” yaz.

    Şarjım bitiyor telefonumla seni baş başa bırakıp gidiyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi dohanmirza -- 13 Ocak 2018; 20:7:59 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • emreug kullanıcısına yanıt
    Neydi seni erite eden merak ettim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ayıptır söylemesi güzel bir yazı olmuş, hele sona doğru gülümsetti.

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.