Şimdi Ara

Normal Bir Hayati Olanlar Nasil Sahip Oldular

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
10
Cevap
0
Favori
1.013
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Normal bir hayati olan derken ailesi, evi, arabasi, karisi, sevgilisi, okulu, isi, sagligi olan insanlardan bahsediyorum, biraz kendimden bahsedeyim. 5 yasimdayken babam oldu ve beni istemeyen birilerinin yaninda dayak yiyerek kalmak zorunda kaldim, 14 yasina gelince maddi sikintilardan dolayi okulu birakmak zorunda kaldim, girdigim islerin hicbirinde basarili olamadigim icin hepsinden kovuldum, ondan sonra agir bir psikolojik bir hastaliga yakalandim ve engelli raporu verdiler 720 tl engelli maasi aliyorum ve barakaya benzeyen yikinti bir evde yasiyorum.

    Ancak her yerde normal hayati olan insanlar goruyorum. yani onlarin aileleri var, benim hic olmadi, evleri ve arabalari olan insanlari hergun sokakta goruyorum ama sadece uzaktan goruyorum, sevgilisi ve karisi olan insanlarida hergun sokakta goruyorum, ben hayatimda bir kizin elini bile tutamadim. Duzenli bir okulu ve isi olan insanlarsa zaten her yerdeler. Ben artik intiharin esigine geldim, normal bir hayatim olmasi icin ne yapabilirim?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Normal hayata bakış tarzın çok yalnış.

    Araba, sevgili, okul gibi şeyler dışardan dolu fakat içi bomboş olan şeyler. neden mi?
    Bunları normal hayata sahip insanların sahip olduğu şeyler olarak görmen tamamen burjuvanın ürünü. Burjuva toplumunda insanın uyku dışındaki hali, en ince noktasına kadar düzenlendiği için, ancak uyku gerçek bir kaçış olarak gözükür.

    Ben belki senin yaşadığın durumları yaşamadım ama kendimi bildim bileli yalnızdım. sahip olduğum tek arkadaşlarım bana yazılarını, kitaplarını miras bırakmış ölülerdir. başka kimsem yok.
    Bu duruma düşmedim ben kendim seçip bu duruma geldim. pişmanmıyım ? hayır. dalkavuk kültür endüstrisinin yarattığı tüm yapay şeylerden kaçtım. bu dünyada kendime küçük bir dünya yarattım.

    şimdi bakarsan -belki seninde başına gelmiştir- ben topluma göre hatta psikiyatriye göre hasta biriyimdir; depresyondayım veya anksiyetem vardır. hayır efendim dünya artık böyle işlemiyor.

    bir an durup gökyüzüne baksaydık, muhtemelen yapıyor olduğumuz pek çok şeyi yapmıyor olurduk. küresel medeniyetin seyri bu 'kökensel' tecrübeyi bizden alıp yerini antipsikotiklerle ve antidepresanlarla doldurdu. pek karlı bir takas değil gördüğün gibi..

    yalnızlığın bittiği yerde, pazar yeri başlar; pazar yerinin başladığı yerdeyse, büyük oyuncuların gürültüsü ve ağılı sineklerin vızıltısı başlar der nietzsche. haksızda değildir. yalnızlığını satmak bir nevi kendini satmaktır.

    bir gün öleceksin, seni tanıyanlar kalacak sadece ama bir gün onlarda ölecek. bu yüzden istediğin şeyi yapmanı engelleyecek bir durum yok.

    isteklerin neyse onu yapmaya çalış, hepsine erişemiyorsan yeni şeyler bul, herşeyi dene. kitaplara paran yetmiyor mu ? kütüphaneye git ordan kovamaz kimse seni. her şeyi tek başına öğrenebilirsin. platon bütün felsefi temelini atmadan önce boğaziçinde mi okudu ?

    toplumu ve insanları boşver. toplum, ateştir. yüzsüz gölgeler arasında kurtuluştan bahsedemezsin ve sadece tek başınayken kurtulabilirsin.
  • Normal hayata bakış tarzın çok yalnış.

    Araba, sevgili, okul gibi şeyler dışardan dolu fakat içi bomboş olan şeyler. neden mi?
    Bunları normal hayata sahip insanların sahip olduğu şeyler olarak görmen tamamen burjuvanın ürünü. Burjuva toplumunda insanın uyku dışındaki hali, en ince noktasına kadar düzenlendiği için, ancak uyku gerçek bir kaçış olarak gözükür.

    Ben belki senin yaşadığın durumları yaşamadım ama kendimi bildim bileli yalnızdım. sahip olduğum tek arkadaşlarım bana yazılarını, kitaplarını miras bırakmış ölülerdir. başka kimsem yok.
    Bu duruma düşmedim ben kendim seçip bu duruma geldim. pişmanmıyım ? hayır. dalkavuk kültür endüstrisinin yarattığı tüm yapay şeylerden kaçtım. bu dünyada kendime küçük bir dünya yarattım.

    şimdi bakarsan -belki seninde başına gelmiştir- ben topluma göre hatta psikiyatriye göre hasta biriyimdir; depresyondayım veya anksiyetem vardır. hayır efendim dünya artık böyle işlemiyor.

    bir an durup gökyüzüne baksaydık, muhtemelen yapıyor olduğumuz pek çok şeyi yapmıyor olurduk. küresel medeniyetin seyri bu 'kökensel' tecrübeyi bizden alıp yerini antipsikotiklerle ve antidepresanlarla doldurdu. pek karlı bir takas değil gördüğün gibi..

    yalnızlığın bittiği yerde, pazar yeri başlar; pazar yerinin başladığı yerdeyse, büyük oyuncuların gürültüsü ve ağılı sineklerin vızıltısı başlar der nietzsche. haksızda değildir. yalnızlığını satmak bir nevi kendini satmaktır.

    bir gün öleceksin, seni tanıyanlar kalacak sadece ama bir gün onlarda ölecek. bu yüzden istediğin şeyi yapmanı engelleyecek bir durum yok.

    isteklerin neyse onu yapmaya çalış, hepsine erişemiyorsan yeni şeyler bul, herşeyi dene. kitaplara paran yetmiyor mu ? kütüphaneye git ordan kovamaz kimse seni. her şeyi tek başına öğrenebilirsin. platon bütün felsefi temelini atmadan önce boğaziçinde mi okudu ?

    toplumu ve insanları boşver. toplum, ateştir. yüzsüz gölgeler arasında kurtuluştan bahsedemezsin ve sadece tek başınayken kurtulabilirsin.




  • karakanca951 K kullanıcısına yanıt
    senin hayata bakış tarzın çok yanlış.
    dünyadaki tüm sayfalar tüm kitaplar sevginin yerini tutabilir mi?
    dünyada neye bakarsan bak boş, bu dünyada insanlar insan toplamak için yaşar yani iyi dostlar edinip güzel vakit geçirmek için.
  • whatif kullanıcısına yanıt
    insanlardan, dostlardan ne yarar gelmiş?
    geriye dönüp onlarla geçirdiğin zamana baktığında onlarla geçirdiğin zamanda kendine yararlı şeyler yapman daha iyi değil mi?
    sevgi dediğin şey hep doyurulması gereken bir canavara benzemiyor mu? sevgi herşeyi çarpıtmıyormu? mutluluk ne zamandan beri ulaşılması gereken bir amaç oldu?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • karakanca951 K kullanıcısına yanıt
    kendine yararlı şeyler yapmak ne demek la? kendini geliştiriyorsun da nereye doğru geliştiriyon?
  • Senin aradığın mutluluk Mutlu olmak için duyarsız ve salak olman lazım

    İnsan salak değilse ancak aşk insanı salak eder
    Aşık olmak için hiç bişey lazım değil
    Aşık etmek özgüven ister özgüven ise maddiyat gerektirir
    Öncelikle cesur olup bir işe gir

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • ben anormal yaşıyorum
    ekstra bir çabam yok akışına bıraktım



    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • up+rez+fav vaktim olunca yazacağım kardeşim sana ben de anormal bir durumdayım seni az bucuk anlıyorum

    edit:geldim ama arkadaş ayrılmış forumdan



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hamza5806 -- 13 Haziran 2019; 15:59:2 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: whatif

    kendine yararlı şeyler yapmak ne demek la? kendini geliştiriyorsun da nereye doğru geliştiriyon?
    +1 hayatında kimse olmadiktan sonra kendini istediğin kadar geliştir anlamı yok yaradilisimizda egomuzu tatmin etme var 2. Olarak ilber ortaylı kendisini geliştirmiş ancak bunu herkese anlattığı için adamin değeri ne kadar yüksek onun bir sözü senin soyledigin aynı söz olsa dahi arada 1000 kati farklı değer görür veya keanu reeves in metrobuste yolculuk yapması parasının çoğunu bağışlaması vesaire sen yapsan aynı etki olmayacak sence arada fark yok mu?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.