Ölen Gençliğim Hikayesi 2 [Güncellenir] | DonanımHaber Forum

Ölen Gençliğim Hikayesi 2 [Güncellenir] - Sayfa 5

W-Cat · 2013-03-21T00:53:36.0000000+03:00

Ölen Gençliğim Part I Güneş gene tepeden parlıyordu o sabah ve daha da sıcaktı.Gözlerimi yavaş yavaş açarken göz kapaklarımın buna izin vermediğini anlamıştım.Gene aynı şey oluyordu ve başlıyoruz.Bir anda yatağımda titremeye ve terlemeye başlamıştım gözümden yaş geliyordu.Bir kaç dakika geçtikten sonra ellerimi ayaklarımı hissetmemeye başladım. İçerden koşarak gelen babamın sesini duymuştum.Kapıyı açar açmaz yanıma gelerek iyileşiceksin oğlum merak etme dediğini duydum.Ama artık buna inanmıyordum her seferinde aynısı oluyordu.Babam sağ elimi bileğimden sıkarak damarıma enjekte ettiği ineyi gördüm ve bayılmıştım.Babam baş ucumda bana sevgi dolu gözleriyle bakıyordu. Babamın 'geçti canım oğlum' dediğini duyuyordum.Ama maalesef ben çok kötü hastaydım.Daha 17 yaşında bir eroin bağımlısı olmuştum.Babamı ne kadar cok sevsemde ilaç bulamayınca dövüyordum saldırıyordum ama kendimde olmuyordum.Kendime geldiğim zaman babamın ayaklarında morluklar görüyordum özür diliyordum her seferinde oda o sen değildin o içindeki seni kötüye sürükleyen sen değildin dedi sen iyi birisin dedi.Tabi ben bunları dinlerken acı içinde yaptıklarımın ne kadar kötü bir şey olduğunu biliyordum. Beni bu yola sürükleyen kişilerden artık nefret ediyor ama bir yandan da bırakamıyordum.Ne yapıcagımı bılmıyorum.O arkadaşlarımla nasıl tanıştığımı ve nasıl bu yola bu insanı öldüren yola geldiğimi anlatacağım. Part II Bu yol çok kötü bir yol sadece bir arkadaşının senin için bu kadar kötü olaylara katlanmasını sağlar nasıl bir arkadaş senin ölmeni ister ki Evet olayımın başlangıcı 26 Şubat Gecesi başlamıştı saat 2 sularında evimizin ziline biri basmıştı yatağımda uyurken bir anda sersemleyerek uyandım.Odamın kapısını açtım ve merdivenlerden aşağı indim fakat babamın benden önce kapıya doğru yöneldiğini gördüm.Kapıyı açtı ve kapıda duran geçen sene tanıştığım arkadaşım duruyordu.Yüzünden solgun üzgün bir görünüşü vardı.Aşağı inerek hemen yanına geldim ona ne olduğunu sordum.Annem hasta lütfen gel bana yardım et dedi.Bende babamdan izin aldım fakat babam ilk başta biraz izin vermesede olay ciddi olduğu için izin vermişti hatta kendiside gelmek istiyordu ama arkadaşımın biz zaten orda olucak merak etmenize gerek yok efendim dediğini duydum.Babama ben işim bitince hemen eve gelirim merak etme dedim.Kapıyı kapatarak evden çıktım.Arkadaşımla koşmaya başladık 10 dakika boyunca koşmuştuk.Daha gelmedik mi sizin ev arka sokakta kaldı dedim.Arkadaşım ise yok annem arkadaşının evinde fenalaştı dedi.Bende onu onaylıyarak koşmaya devam ettim.Aradan 1-2 dakika geçmeden yıkık sökük küçücük dışı tahtadan yapılmış bir eve gelmiştik.Hemen içeri girdim ve içerden gülüşmeler geliyordu evin ufak salonuna gelince gördüklerime şok olmuştum. Part III İçimden bir anda burda olmamalıyım diye bir his doğdu.Etrafa şaşkın şaşkın bakarken arkadan arkadaşım omzumu sıkarak Nasıl? Begendin mi ortamı? Dedi.Bende sen bana yalan söyledin annen hasta değilmiydi durumu kötü demiştin diye sinirli bir şekilde bağırdım.Arkadaşım ise tavırları gayet normal birşeymiş gibi tahatlıkla sıkma canını o yaşlı bunaktan seni kurtardım biraz ortam yapalım dedi.Bende yok gitmem lazım benim dedim ve arkamı dönüp kapıya doğru yöneldim.Kapıya yaklaşmıştım elimi kapının koluna götürdüğümde arkadan sert bir darbe alarak yere düşmüştüm.Yarı baygın yarı normal bir şekilde eteafa kısık gözlerimle bakınıyordum bir yere sürükleniyordum.Bir sandalyeye oturttular beni. Sana bunu iyiliğin için yapıyoruz çok güzel birşey dediler.Ben ise elimi ayaklarımı sağ sola çırpıp onları etrafımdan uzaklaştırmaya çalısıyordum. Ağlamaya başladım lütfen yapmayın size yalvarıyorum diye ama nafile kararları kesindi.Benide zehirlemek istiyorlardı.Ben sakinleşmeyince elimi ayaklarımı bağladılar.Ağzımı kapattılar bağırmak istiyordum bağıramıyordum.Ağlamaktan artık halim kalmamıştı gözlerim şişmiş bir şekilde etrafa bakıyordum.Bir anda arkadaşımın yanında 2 kişi daha belirdi bulabık görüyordum ama genede seçebiliyordum.Bir anda beni evimden alan arkadaşım sandalyenin arkasına geçip bağlı olan ellerimi çözdü.Bir arkadaşınıda yanına çağırarak sol elimi tutmasını istedi.Diğer arkadaşmda sağ elimi tuttu ve hiç acımadan elindeki şırıngayla bileğime sapladı.Ağlayarak bağırmaya çalışıyordum.Ama ağzım bağlı lduğu için fazla sesimi çıkaramıyordum,kimse duymadı beni.Bir anda başım dönmeye başladı ve artık sonumun geldiğini anlamıştım. Part IV Evet sonum gelmişti galiba , nefes almam zorlaşmıştı gittikçe artık nefes alamıyordum evet boğuluyordum bağırıyordum.Nefes alamıyorum yardım edin... Lütfen... ve artık gözüm kapanmış ellerimi ayaklarımı oynatamıyordum.Bir anda gözümü açmaya çalıştım çok zor olsada kısık bir şekilde açmıştım gözlerimi bir yatakta bağlı olarak yattığımı gördüm.Kimse yokmu diye seslenmeye çalıştım ama ağızımı açıcak gücüm yoktu sanki dudaklarımın arasını biri dikmişti.Burnumdan hızlı hızlı nefes alamaya başladım.Sakinleşemiyordum ellerimi azda olsa hareket ettirmeye çalıştım ama başaramamıştım.Kendimi çok halsiz hissediyordum.Bütün gücümle bir kez daha denedim ellerimde bağlı olan kalın ipler arasında çıkarırken bileğimi kesmişti.Sanki ip bileğimin üstündeki bir jiet gibi kesiyordu.Kanama durmadan devam ediyordu.Ama bunu yapmak zorundaydım başka carem yoktu.Ordan çabucak kurtulmalıdım.Elimin yarısını sert ipten çıkarmıştım bile ama yattığım yatağın üstü neredeyse kanlarla dolmuştu. Biraz daha durup son gücümle elimi çıkarmaya başarmıştım.Elimi çıkardığım için birazda olsa sevinmiştim.Sağ elimle , sol elimi çözmüştüm bile. Yatakta oturmayı başarmıştım.Ellerimle ayaklarımı çözdüm.Yavaşça ayağa kalktım fakat başım hala dönüyordu.İçerden sesler gelmeye başlamıştı. 2 kişi aralarında konuşarak geliyordu.Kapıya çok yaklaşmışlardı.Hemen acil kacmam lazımdı ve kapı acılmıştı. Part V Kapı açıldığı anda yatağın yanındaki cama doğru yönelmiştim.2 kişi beni gördüğü anda ilk başta şaşırmıştı sonra beni yakalamak için koşmaya başladılar.Camın yanına geldiğim anda camın kilitli olduğunu anladım.Sonra sert bir şeklilde cama yumruk attım cam çatlamıştı tam arkama bakarken kolumdan tutan adamı gördüm sonra beni geri çekmeye çalıştı bende bütün gücümle ileri atıldım ve adamdan kurtuldum ve cama doğru atıldım bir kere daha sertçe vurdum ve cam paramparça olmuştu.Elim iplerden dolayı kesildiği için artık cam kırıklarının elimin içinde hissetmiyorum.Yere düşen bir cam parçasını elima alıp adamlara doğru yönelttim ve sağ sola sallamaya başladım. Öndeki adam bir anda üstüme atıldı diğeride arkasından gelmişti.Üzerime düşen adam karnıma sert bir şekilde tekme attı ve yüzüme yumruk atmıştı. Sersemlemiştim ama içimden bunu başaramazsam bidaha asla kurtulamam burda ölmek zorunda kalırım diye düşündüm.Sonrasında elimde duran cam parçasıyla iki kere üstümdeki adamın kafasına vurdum ve üzerimden ittim.Arkadaki adamda arkadaşının yaralandığını görünce bir anda şaşırmıştı.Bende çok korkmuştum ve tek çarem olan camdan atmalamayı düşündüm.Karşımdaki adamın sinirli bir şekilde kalkınca bende ayağa kalkıp cama koşmaya başladım ama camda hale yere düşmeyen kırılmayan büyük cam parçaları vardı.Ama ne olursa olsun bunu başarmak zorundaydım.Camın yarım metre uzaklığındayken cama doğru zıpladım ve ellerimi camdan geçirdikten sonra ayağımın camdaki bir parçasına takılıp dizimin altına saplandığını hissettim.Diğer ayağımla ayağıma saplanan camı kırıp aşağı düşmüştüm.Yüksek bir yer olmadığı için kemiklerim kırılmamıştı.Ayağımdaki cam parçasının hala düşmediğini gördüm.Ayağa kalktım ve koşmaya çalıştım.Ama ayağım yaralandığı için düşmüştüm.Sürüklenerek bahçenin kapısının önüne geldim.Kapının demirlerine tutunup ayağa kalktım tam o sırada evin önünden geçen babamı gördüm.Bağırmaya başladım. 'Baba burdayım yardım et' diye seslendim.Fakat duymamıştı.Babam gitmişti.O sırada tahta evin dış kapsının açıldığını duydum ve arkadaşım ve yanındaki bir adamla üstüme doğru koşuyorlardı.Yaraladığım adam yanların yoktu.Onu öldürme korkusu içimi kaplamıştı.Ama şimdi sırası değil bunları düşünmemeye başladım.Evin demirliklerine tutunarak yürümeye başladım.Ayağımdaki yaradan dolayı koşamıyordum.Arkamda 10 metre kadar mesafe kalmıştı.Canım acısada koşmaya çalıştım.Ayağımdaki kanama daha da çok artmıştı. Arkadaki sokaklara gidince bir evin önünde gri bir araba görmüştüm.Gördüğüm araba babmın arabasıydı.Herhalde beni merak etmişti.Arabaya doğru koşmaya başladım.Baba diye bağırdım.Arabadan kimse inmeyince yanına gitmeye çalıştım ama arkamdaki ses beni durdurmuştu.Dur kıpırdama yoksa ateş ederim diye bir ses duydum.Arkamı dönünce arkadaşımın bana silah doğrulttuğunu gördüm. Part VI Arkadaşım bana hiç acımadan o silahı doğrultuyordu bu sefer kaçıcak yerim kalmamıştı.Nereye gitsem beni vururdu.Bende artık bu olaylardan bıkmış bir şekilde gözlerimi kapadım ve yere çöktüm.Vur bitsin artık bu işkence kanımda damarında bu zehirle yaşamak istemiyorum vur artık diye bağırdım.Başımı öne eğdim ve silahın tetiğini çekmişti ve bir el patlama sesi duydum ama gözümü açınca vurulan ben değil arkadaşım olmuştu.Arkasından vuran da babamdı.Arkadaşımın yanındaki adam ise korkudan kaçmıştı.Babam onu yakalamaya giderken 'gitme nolur korkuyorum' dedim.Oda hemen koşarak yanıma geldi.Beni kucağına alarak hemen arabasına bindirdi.Arabada arka koltuğuna uzanmıştım.Bazı yaralarım hala kanamaktaydı ve acısını hissediyordum.Babam da geçiçek merak etme herşey iyi olucak dedi.Bu zaman içinde arka koltukta halsizlikten bayılmıştım.Uyanınca karşımda bir doktor ve babam bana sevgi dolu gözleriyle bakıyordu.İlk başlarda bulanık görsemde sonrasında düzelmişti.Ayağımı oynatamıyordum.Doktora sorunca geçer ayağından ve bileklerinden çok kötü yara almışsın dedi.Şuan bütün yaralarını temizledik ve dikiş attık dedi.Ama korkulucak bir yanı yok diye ekledi doktor.Bazı kan testlerinin sonuçlarında aşırı dozda eroin aldığım görünüyor.Asıl seni etkileyen hastalık buydu , biraz daha geç kalsaydın ölebilirdin dedi. Doktora dönerek ben zaten artık ölüyüm bu hastalıktan bu bağımlılıktan kurtulamam artık vücüdumu zehirlemiş durumdayım dedim.Babamda tedavi olucaksın hersey yoluna giricek sen bunu istiyerek yapmadın dedi.Bende babama bakarak sen benim yanımdasın ya o bana yeter dedim.Doktor babama kenara çekip birşeyler fısıldadı ama ben duymuyordum.Sonra biraz sinirlenerek ne konuştuğunuzu banada söyleyin benimde bilmek hakkım dedim.Galiba dün vurulan çocuk hakkında babanı almaya polisler gelmiş. Hayır olamaz onu o vurmadı dedim.Kalkmaya çalıştım kalkamamıştım.Babamda en kısa sürede gelicem dedi daha babamın ellerini tutamadan polisler içeri girip babamın ellerine kelepçelerini takmıştı.Sadece arkada ona soyledıgım nolur gitme yalvarıyorum sözleriyle kalmıştı ve oda ağlayarak odadan çıkmıştı. Part VII Babamın gidişini sadece arkasından ağlayarak izlemiştim.Babamın daha ellerin tutup öpmeden gene gitmişti ve bu sefer erken gelemeyebilirdi. Babamın benim için kendi canını tehlikeye atıp benim için hapiste kalmayı göze alıyordu.Aslında bütün olan olaylarda benim suçum vardı. O gece o evden cıkmasaydım herşey daha iyi olabilicegini düşündüm ama nerden bilebilirdim ki benim değer verdiğim önem verdiğim arkadaşımın acımasızca canmı tehlikeye atarak uyuşturuya zorlayarak ölmemi isterdi.Ben bunları düşünürken kapı açılmıştı.Kapıdan gelen kişiler doktorum ve yanında da bir polis vardı.Polis hemen öne atılıp rahatsız etmiyorsam size olay anıyla ilgili bir kaç soru sorabilir miyim? Dedi.Bende itiraz etmeden kabul ettim.Yatağın yanındaki sandalyeye oturdu.Polis daha soruları sormadan babamın ne durumda olduğunu merak ettim ve polise hemen sordum.Polis ise şuan nezarethanede tutuluyor daha sorguya almadık demişti.Bende hemen bu durumu fırsat bilerek şahısı öldüren kişi bendim dedim.Korkmamıştım babam için canımı bile verebiliceğimi biliyordum.Polis ise şaşkın bakışlarıyla şahısı öldüren gerçekten sen miydin? dedi. Bende tekrarlıyarak kararlı bir şekilde evet bendim dedim ve ben iyileşene kadar odamın kapısının önünde polisler bekletiiyordu.Doktordan başka gieiş çıkışlar yasaktı.Doktorun verdiği ilaçlarını kullanmaya başlamıştım.Günden güne daha iyileşiyordum.Arada gene aynı titremeler oluyordu ama hemen müdahale ediliyordu.Artık bu hastaneden çıkmama sadece 1 gün kalmıştı.Kendimi toparlamıştım artık titremeler olmuyordu.Artık o gün gelmişti doktorun bana yazdığı ilaçları polislerle aldım ve nezarethanede bişi olursa revirde bunları içecektim.İlaçları aldıktan hemen sonra polis aracıyla en yakın emniyet müdürlüğüne götürülmüştüm.Beni nezarethanede 1 gün beklettikten sonra sorgu odasına almışlardı.Bu arada babamında sorgusu bugündü.Ben suçu üstlendiğim için önce beni almışlardı.Nezarethanede sandalye de oturup beklerken kilitli kapı açılmıştı ve dışardan baş komiser gelmişti.Karşıma oturmuştu.Sorduğu ilk soru neden yaptın olmuştu.Bende yapıcağım birşey yoktu tehtit ettiler zorla alıkoydular beni dedim.Silahı nerden buldun diye sordular.Bende babamın evinden aldım babamın silahıydı aslında dedim.Baş komiser ise parmak izi için gönderildi dedi.Benim bundan korkum yoktu çünkü evde her zaman babamın silahıyla oynardım.Babamda gördüğü yerde elimden alırdı. Bir kaç soru sonra nezarethaneye geri gönderilmiştim.Babamın sorgusuda bitince babamıda nezarethaneye alındığını öğrendim.Burda 2-3 gün bekletildikten sonra.Duruşma günü gelmişti. Part VIII Evet duruşma günü gelmişti.Nezarethanede hiç zorluk çekmemiştim.Yemeğimi ihiyaçlarımı çok iyi bir şekilde karşılıyorlardu.Günde 3 defa revire gidip ilaç kontrollerimi yaptırıyorum.Artık titremeler baya azalmıştı.Rahatlıkla nefes alabiliyordum.Ben bunları düşünürken nezarethanemin kapısı açılmıştı.2 polis memuru almaya gelmişti.Kapının kilidini açıp içeri girdiler.Ellerime kelepçeleri takıp nezarethaneden çıkmıştık uzun bir koridordan geçiyorduk.Bir kaç mee sonra karşımda duran babamı görmüştüm.Benimle aynı şekilde elleri kelepçelerle kilitli.Yüzü askın üzüntülü bir şekilde bakıyordu.Galiba babam buraya alışamadı çünkü babam bu zamana kadar hiç nezarethaneye girmemişti.Alkol-Bağımlılık yapan maddeler hiç kullanmamıştı.Sabıkası yoktu bile burda durmayı haketmiyordu.Polis memurlarıyla yürümeye devam ettik.Babamın yanından geçerken herşey güzel olucak baba dedim ve ardından koridorun sonundan döndüğümüzde büyük tahta kapının önüne gelmiştik bile bu zamana kadar pek tırsmadım ama içerideki yoğunluk beni daha da çok germişti ve kapılar açılmıştı.İçeri girdim etrafıma baktım.Tanıdık tanımadık çok kişi vardı. Her halde öldürülen çocuğun tanıdıkları diye düşündüm.Ama yanılmışım bunlar gazetede çıkan haberi gören kişiler gelmişti.Babamla yaşadığım bu olay aslında bütün gazetelerde çıkmıştı.Arkadan memurlar omuzumdan ittiriyorlardı.Beni en öne götürdüler etrafı tahtalarla sarılı ortasında sandalye olan bir yere oturttular.Karşımda büyük bir makam görmüştüm ve 3 koltuk vardı ama orada kimse yoktu.Aradan 5 dakika geçince arkamdaki tahta kapı açılmıştı.Arkadan gelen kişi babamdı onu tekrar görmek heyecanlaştırmıştı beni.Yüzüne bakarak gülümsedim ama o bana bakamıyordu galiba hayatında böyle birsey yaptığı için utanıyordu.Onuda yanımdaki sandalyeye oturttular.Sarılmak istedim ama ellerim kelepçeli olduğu için sarılamıyordum.Ben babama bakarken Üst kapıdan önce Savcı sonra Yargıc sonrada Avukat girmişti.Bir anda herkes ayağa kalktı.Sonra onlar oturucna bizde oturmuştuk.Yargıc teker teker isimlerimizi doğduğumuz yerleri suçlarımızı sormuştu bende suçumu kabul etmiştim.Babamın bu olaydan haberi olmadığı için şaşırmıştı.Hayır o yapmadı ben yaptım dediğini duydum.Yargıc onu susturmuştu.Aynı soruları babamada sordu.Babamda kendinin aptığını açıklamıştı.Sonra yargıc önünde duran dosyaları incelemişti.1-2 dakika dosyaya baktıktan sonra Karar dedi.Herkes ayağa kalkmıştı.Kararı açıklarken çok heyecanlanmıştım bir nevi korkmuştumda.Tc . Mahkemesinde dosyalar incelenip bakıldı.Çocuğun silahtan çıkan parmak izinden dolayı adam öldürmek suçundan 9 yıl cezaya çarptırılmasına karar verilmiştir.dedi. Part IX Ben bu kararı beklememe rağmen üstüme gelen memurlardan birazda olsa tedirgin olmuştum.Babam hemen ayağı kalkım bana sarılmak tutmak istedi ama başaramamıştı. Ellerimi kelepçeyle kilitlemişti.Omuzumdan tuturak büyük Devlet evinden çıkmıştık bile.Kapının önünde bir ekip aracı duruyordu.Kapıya doğru gelmiştim.Kapıyı açtılar ve başımı eğerek beni arka koltuğa oturttular.Ben hala olayın bilmeme rağmen o şoku atlatamamıştım.10 dakika geçtiğin demir kapılı büyük cezaevine gelmiştim. Beni arabadan indirip gardiyana kapıyı açmasını söyledi.Kilitli kapı bir anda büyük cızırtılı bir sesle açılmıştı.Arkamda iterek beni içeri almışlardı.Önce küçük revir odasına götürdüler.Bazı doktorlar çağırıp testler yaptırmıştı.Bir hastalığım olup olmadığını kontrol ettirmek için.Sadece vücüdumda zehir hala dolaştığı için bazı ilaçlarımı günlük içirmek için revire teslim edilmişti.Artık hergün ilaçlarımı revirin gözetiminde içiyor olucaktım.Son testler yapıldıktan sonrada beni koğuşuma götürmüştüler.Demir kapıdan içeri doğru adamımı atmıştım herkesin gözü bendeydi.Koğuştaki erkeklerin bir kaçı bulaşık yıkıyordu bazılarıda yataklarında uzanıp yatıyordu.Sonra arkadan demir kapının kapandığını duydum.Sonra içerdeki herkes Allah kurtarsın , geçmiş olsun gibi sözler söylediler.Bende herkesi önümde teşeşkkür ederek.Yatıcağım yeri sordum.Yerimi gösterdiler bende oraya ufak tefek eşyalarımı koydum.Biraz uzandıktan sonra , eşyalarımı yatağın yanındaki dolaba yerleştirdim.Akşam olmuştu.Herkes yemek için büyük masada toplanmışlardı.Bende onların aralarındaki bir tane sandalyeye oturdum.Yemekleri hazırlayan kişi ortaya tencereyi koydu ve tabakları dağıttı birer tanede ekmek verdiler. Babamın yemeklerine benzemesede aç kalmaktan iyidir diye düşündüm ve yemeğimi yemeye başladım.Aslında yaptıkları çorba hiçde kötü değildi.Yemeğimizi bititdikten sonra herkese afiyet olsun diyerek masadan kalktım.Tam yatağıma doğru giderken koğuşun en büyüğü nereye diye sordu.Bende uyuyacağımı söyledim.Sert bir şekilde burası otelmi istediğini yapıcaksın dedi.Artık sabah ve akşamları sen yıkıyacaksın kirli tabakları dedi.Bende sesimi çıkaramadım bütün herkesin emeğinin bitmesini bekledim. Herkes yemeğini yemeğinibitirince tabakları hepsini teker teker toplamaya başladım.Hepsini yıkamaya başladım.Su çok soğuk olduğu için zor yıkıyordum.Herkes uyumaya başlamıştı.Bende işimi daha cabuk bitirmek için elimi sudan hiç çekmeden temizlemeye başladımYıkama işini bitirince elim çok kötü donmuştu.Elimi artık hissetmekte zorluk çekiyordum.Elimi cebime koyarak ısıtmaya çalıştım.Sonra arkadan bir anda elime bir şey tutuşturdu.Baktığımda beyaz bir toz.Adam sana şimdilik bedava tadına bak sonra gerisini alırsın benden dedi. Part X O an çok şaşırmış ve korkmuştum.Ne yapıcağımı bilemiyordum.Bende hayır ben bunu alamam dedim.Elini arka cebine atarak küçük boyutta ama bir o kadarda keskin bir bıçak çıkarmıştı.Bacağıma dayadığı bıçak dokunduğu anda cok kötü acıtıyordu.Ben ise sesiz bir şekilde ayağıma dayalı olan bıçağa bakıyorum.Adam bana ser bir şekilde sana son kez söylüyorum.Bunu al kullan beğeneceğini zannediyorum dedi.Bende sesimi çıkaramadım.Adam arkasını dönerek kendi yatağına yatmıştı.Ben hala olayın şoku içindeydim.Elimdekibi bir yere bırakamazdım.Çünkü koğuştakiler veya gardiyanlar bunu görürse herkes suçu bana atardı.Sonuçta orda herkes orda bana karşı kötüydü.Bununla ne yapıcağımı bile bilmiyordum.Yavaşça koğuşun en sonundaki yatağıma doğru gittim.Uzanmıştım kimse bana bakmıyordu.Galiba kimsenin haberi yoktu bu olaydan.Yatağıma geçip uyumuştum.Sabah 6 gibi kalkmıştım.Bazı kişiler daha uyuyordu bazıları ise yerleri temizliyordu.Gözlerimi açtığımda dünkü olay gelmişti bunları bir rüya olduğunu sanmıştım ama elimi cebime atınca bunların hepsinin gerçek olduğunu öğrendim.Kimseye göstermemeye çalıştım.Bu tozu verenin hala uyuduğunu gördüm.Elimi yüzümü yıkadım.Sabah kahvaltısı için masaya oturmuştum.Aradan 1-2 dakika geçince koğuşun büyüğü sen neden oturuyorsun kalk yemekleri getir dedi. Ben sesimi çıkaramadan ayağa kalkıp yemekleri dağıtmaya başladım.Herkese yemeklerini dağıttım.Kendimede bir tabak koyup sandalyeye oturdum.Yemeklerimizi bitirince herkesin tabağını toplayıp yıkadım.Gardiyan ilaçlarımı revirde içmem için beni almaya gelmişti.Kapıya doğru giderken dün gece bana tozu veren adam elimden tutup durdurmuştu beni.Sakın o ilaçları içme içermiş gibi yap sonra benim sana verdiğim tozu çek dedi.Bende bir şey demeden gardiyanın yanına gelip ben hazırım dedim. Revirin kapısının önüne geldik.Gardiyan ben kapıda olucam işin bitince kapıyı çalarsın dedi.Kapıyı açıp içeri geçtim.Revir bana ilaçlarımı gösterdi.Suyumu verip ilaçlarımı teker teker içmemi istedi.Benimde kağuştaki adamın dediği sözleri aklıma geldi.Eğer dediğini yapmazsam beni öldürücekti bende bunun olmamasını istiyordum. İçeceğim iki tane ilaç vardı.İkisinide ağzıma attım ama yutmamıştım.Dilimin altına koymuştum ve ardından suyumu içtim.Kapıyı çalıp gardiyanın almasını istedim. Kapıyı açtı ve beni kağuşuma götürmüştü.Demir kapıdan içeri geçtim ilaçlarımı dilimin altındaki ilaçları adamın gözüne bakarak çöpe atmıştım.Adam benim kolumdan çekerek gardiyandan tuvalete gitmek istediğimizi söyledi.Gardiyen izin verip tuvalete gitmiştik.Tuvalette cebinden çıakrdığı tozun kabını yırtmıştı.Lavobonun üstüne birazını döküp burnumdan çekmemi istemişti.Aslında bu tür olayların hap , şırıngayla yada sıvıyla yapıldığını zannetmiştim.Korku içinde kafamı aşağı indirip burnumdan az bir şekilde çekmiştim.Adam daha hızlı dedi ve kafamdan tutup sert bir şekilde yere doğru eğmişti.Burnumdan sert bir şekilde çektikten sonra doğrulup baktığım zaman herşey normaldi. Ama 10-15 saniye sonrasında etrafımda herşeyin döndüğünü farkettim.Bir anda yere doğru düşüp kafamı mermere vurmuştum.Adama doğru baktığımda ayağımı iteleyip dışarı çıkmıştı.Bende ayağı kalkmaya çalıştım ama başaramamıştım.Başım daha fazla ağrımaya başladı ve arkadan gelen gardiyanın seslerini duydum. Part XI Gardiyan içeri koşarak geldi.Bana ne olduğunu sordu fakat ben daha cevap veremeden baygınlık geçirmiştim.Gözüm kapalı sadece benimin içinde gardiyanın bana seslenişlerini duydum.Gözümü açtım baş ucumda duran babamı gördüm.Halsizliğimde olsa ona tam sarılıcakken bir anda gözümden yaş gelerek uyandım.Yaşadığım şey bir rüyaydı sadece aslında baş ucumda gardiyan ve revirdeki doktor duruyordu.Bana nasıl olduğumu sordu.Bende halsiz olduğumu başımın hala ağrıdığını söyledim.Gardiyan senin ne yaptığını biliyorum sakın burda olan olaları dışarı çıkarmayacaksın.Burda yaşadığın aldığın şeyleri dışarda yapmayacak vea yakınlarına bahsetmeyeceksin.Yoksa bir gece sen uyurken içerden birisini seni öldürmesi için görevlendirip işim bitiririm dedi.Bende bu olaylardan şok olmuştm.Burdaki toz uyuşturucu işini herkes biliyordu demek. Revirin yatağından kalkarak gardiyanla beraber koğuşuma doğru yürümeye başladık.Bu zamanda beni birkaç kere daha uyarmıştı bende her seferin de korktuğum için onaylamıştım.Koğuşumun demir kapısı açıldı.İçeri girdiğim de sanki ilk defa koğuşa girdiğim zaman herkes bana dikkatlice bakıyor ama burda fazla olan şey korkuydu.Kağuştaki herkes bana korku dolu gözlerle bakıyordu.Bunun sebebini anlamıştım. Eğer ben bu tozu fazla kullanıp ölseydim.Burdakilerin gardiyanın bile sonu olabilirdi herkes ortaya çıkabilirdi.Bende herkese bir şeyim yok iyiyim ben dedim.Artık burdan her zaman toz almak zorundaydım ilaç yerine toz kullanıp kendimi sakinleştiricektim ve artık kafamda toz olayı hoşuma gitmeye başladı.Artık tamamiyle zehirlenmişti.Artık ben bu olayın tam ortasındaydım. Part XII İçeri geçtim yatağıma uzanıp uyumaya çalştım.Ara sıra gözleriöi kısık bir şekilde açarak etrafa bakınıyordum.Hala bazıları beni süzüyor bazıları ise artık bakmaktan vazgeçmişti.Biraz başım ağrıdığı için hemen uyumuştum.Çok fazla uyumamıştım çünkü bana verdikleri ilaç beni ayakta tutuyordu.Gözlerimi yavaşça açmaya başladım.Karşımdaki yatakta bana bakan bir adam gördüm.Gözlerimi iyice açıp onu süzünce kim olduğunu anlamıştım.Dün bana tozu veren kişiydi.Biraz doğrulup sırtımı duvara yasladım ve ne istediğini sordum.Adam ise istediğim şey belli bana paramı ver bende sana bu güzel tozu vericeğim sana eminim ki memnun olursun dedi.Bende param yok suan alamam dedim.İstem Yorum diye inkar edemezdim.Bunu söylediğim anda beni öldürürdü.Gardiyanada söyleyemezdim oda işin içindeydi.Bu sebeple istediklerini yapmak zorundaydım.Adam bana bu akşama kadar babandan para al dedi.Eğer alamazsan benim öldürmeme gerek kalmadan toz ihtiyacından yavaş yavaş acı çekerek ölüceksin , revire de gidemezsin çünkü o zaman ağzın kapanmış bağlı bir şekilde yatıcaksın dedi.Bende tamam babamdan para alıcağım dedim.Koğuşun demir kapısına gidip , kapıya vurdum.Ne var diyerek kapının üstündeki küçük sürüklemeli yeri açtı.Babamı aramam lazım dedim.Sakın düşündüğüm şeyi yapma kimseye söylemeyeceksin dimi dedi.Ben daha hayır demeden arkadaki adam on ben gönderdim.dedi. Gardiyanda kilitli demir kapının kilitlerini açıp beni koğuştan aldı.Koridorlardan geçerek bir odaya geldik.Burda arama ve görüşme yapılan yer olduğunu anladım.İçeri girerek telefona doğru yürüdüm.Gardiyan sana son kere söylüyorum eğer bu konuda başka birine bahsedicek olursan sonuçlarına katlanırsın dedi.Bende tamam dedim.Telefondan babamın numarasını çevirdim.3-4 saniye geçince telefon açılmıştı.Arkadan gelen tiz bir sesle babam alo demişti.Onun sesini duyduğum için çok sevindim.Baba ben oğlun nasılsın seni çok özledim dedim.Bugün buraya gelebilir misin? diye sordum.Babamda abiki oğlum senin için her yere gelirim dedi.İlk başta sesi kötü olsada benim sesimi duyunca sevindiğini ses tonundan anlamıştım.Tamam bugün saat 18.30 da bekliyorum seni dedim.Gardiyanın bana yaptığı işaret kapat artık olmuştu.Bende kapatmam lazım artık diye ekledim.Baban daha bir şey söyleyecekken ben kapatmıştım.Gardiyan afferin hep böyle akıllı olursan herşey senin için iyi olur dedi.Koğuşuma geçip beklemeye başladım.Her bir saat yaklaştığında kalbim daha da çok hızlı atmaya başlamıştı heyecanlanmıştım.Saat 18.30 olmuştu.Gardiyan hiç gecikmeden kapıyı açıp beni çağırdı.Hemen onun yanına gidecekken aklıma ne kadar almam lazımdı bilmiyordum. Adamın yanına yaklaşarak ne kadar lazım dedim.Adamda kulağıma yaklaşarak 50 lira demişti.Bu bizim bütçemiz çok pahalıydı.Ama burda bu kadar zor durumdayken bunu yapmam lazımdı.Babama ne kadarda haksızlık yapsamda oda benim yerimde olsaydı oda böyle yapardı.Benimde zarar görmemi istemezdi.Öğrendikten sonra gardiyanın yanına gidip arama yaptığım odaya gittim.İçeri girdiğimde kimse yoktu.Babam nerde diye sordum.Oda birazdan gelicek dedi.Ordaki bir sandalyeye oturup beklemeye başladım.Kapı açılımıştı orada duran babamdı. Part XIII Babamı gördüğüm anda çok sevinmiştim.Babam da kapıdan bana doğru koşarak hemen sarıldı bana hastaneden sonra hiçbir zaman sarılmamıştı. Onun o sıcak kollarının arasında kendimi güvenli hissediyordum.Babamla 2 dakika hiç bırakmadan sarıldım.Onu çok özlemiştim.Hir anda koğuştakilerin dediklerini unutmuştum.Babamla sohbet ediyordum.Gardiyana baktığım zaman söyle gibisinde sinirli bir baktı.Bende babamdan biraz para istedim.Burdakiler bana yetmiyor yemek almak zorunda kalıyorum.dedim.Oda tabiki oğlum senin için herşeyimi veririm demişti. Cebinde 100 lira cıkarıp elime tutuşturdu.Bu çok para baba yarısın versen yeter dedim.Oda olsun sana lazım olur dedi.Bende çekinerek parayı aldım.Biraz daha sohbet ettikten sonra gardiyan görüşme bitmiştir dedi.Babamla son bir kere daha sarılmıştım.Ayağa kalkarken babamın kulağına gelip sakın korkma yarın tekrar el burdan beni kurtarmalısın sakın gardiyana belli etme dedim.Kağuşa gittim karşımda adamki adam aldın mı dedi.Bende evet 100 lira dedim oda ver bir kaç günlük yeter sana dedi ve bütün paramı almıştı.Tozumu cebime sıkıştırdı.Simdi git bunu tuvalette çek dedi.Bende dediklerini yaptım ve artık ilaç kullanmıyordum tedavi yoktu.Tuvalette burnumdan tozu soluduğum zaman gene eski halime geldiğimi anladım ve gene başlıyoruz dedim. Part XIV Gege hızlı hızlı nefes alma , nefes darlığı titremeler baş dönmesi vardı.Hayatım boyunca kendimi bu halde düşünmemiştim.Benim de güzel bir hayatım olmasını isterdim.Lise son senemi bitirip herkes gibi üniversiteye gitmeyi planlıyordum.Bütün sağlıklı çocuklar gibi bende okulumu bitirip güzel iş yerlerinde çalışmak istiyordum.Ama benim asıl hayalim doktor olmaktı.İnsanların hayatını kurtarıp onlara yardım etmek isterdim. Ama bu artık imkansızdı ben daha kendimi koruyamazken kendimi savunamazken kimseye yardım edemezdim.Ben artık kötüydüm herkes bana korku dolu gözleriyle bakıcaktı.Beni artık kimse sevmeyecek kimse görmeyecekti.Yolda yürürken bile beni görenler daha uzağımdan gidiceklerdi. Çünkü bu lanet olası hapishaneden çıkınca toz yüzünden yüzümün şekli değişmiş kötü biri olucaktım.Ben bunları düşünürken baygınlık geçirdim. Gözümü açtığımda her zamanki gibi revirin yanındaydım.Revirin yanma gelip biri seni kapıda bekliyor dedi.Bnde kim diye soramadan kapıdan içeri babam gelmişti.İlk başta bu rüya gerçek olamaz diye düşünürken babama sevgi dolu bakışlarıyla bana elen bedenine sarıldım.Babam seni çok özledim dedim.Oda bende seni dedi.Arkasında kulağıma yaklaşarak dün sana söz vermiştim sözümü durma zamanı şimdi , seni burdan kurtarıcam dedi.Benim içimde daha fazla mutluluk doğdu.Ama nasıl kaçıcağımızı bilmiyorduk.Kapıda gardiyan içerde revir vardı.Ama babam çoktan birşeyler planlamıştı.Babamın kulağıma yaklaşıp anlattığına göre revire toplu bir para vermiş.Oda bizim için kapıyı kilitleyip kendini yere vurucaktı.Uyanınca gardiyana beni vurup çöp boşluğundan kaçtılar diyecekti.Bende tam sevinçten bağırıcakken bun anlayan baban sus gardiyan duymaması lazım yoksa biteriz dedi.Hazırlıklar yapıldı ve plan başladı... Part XV Babam birden elimden tutarak vaktimiz yok çabucak gitmemiz lazım burdan dedi ve revirin içindeki yatağın yanındaki demirlikleri yavaşça açtık ve babam önden sen git dedi. Bende hayır olmaz sen git yakalanırsak sen kurtul herşey benim yüzümden oldu zaten dedim.Oda sinirli bir şekilde ama bağırmadan sen benim için buraya girdin.Şimdi sıra bende dedi.Bu arada revirde tam bir bağırma sesi geldi.Sandalyesini alıp kapıya fırlattı ve kendini yere attı.Kafasını biraz yere vurduğu için kaşı patlamıştı. Bu şekilde daha inandırıcı olurdu zaten.Hemen çöp boşluğundan aşağı doğru indik.Aşağısı çok kötü kokuyordu.Ama bu lanet olası yerden kaçmak için katlanılabilirdi. Heryerde çöp ve içi pisliklerle dolu bidonlarla doluydu.Aralarında ayağa kalkarak çıkış yolunu aramaya başladık.Babam her ne kadarda plan yapmış olsada buranın çıkışını bulmasını bekleyemezdim.Etrafta aramaya çıkış kapısını aramaya başladık.Bu seferde yukardan bağırışmalar gelmişti.Galiba gardiyan içeri girip bizim kaçtığımızı anlamıştı.En sonunda babam biraz yürüdüğünde yukarda çıkış yazısını görmüştü ve bana hemen seslenerek 'hadi çabuk gitmemiz lazım' dedi.Bende arkama bakmadan babamın olduğu yere doğru koşmaya başladım.Beraber çıkışa doğru koştuk ve kapının önüne geldik.Babam kapının kolunu aşağı çekti.Fakat kapının kilit olduğunu gördü.Çok korkmuştuk bu sefer babamda telaşlanmıştı.Arkamızdan gelen gardiyanın sesini duyduk.Hemen yerlerde anahtarı aramaya başladık.Ama yerde anahtarı bulamamıştık.Gardiyanda aşağı doğru inmişti.Bir anda karşımızda onu gördük.Bize doğru geliyordu.Gardiyan hızlı bir şekilde siz orda kalın kaçmayın demişti. Babamda yerden çöplerina arasından demir bir parça alarak gardiyana doğru koşmaya başladı.Herşey bir anda olup bitmiş.Ama sonunda babam gardiyanın kafasına demir aletle vurmuştu ve gardiyan yere yığılıp kalmıştı.Üstünü aradığımızda ceplerinde birden fazla anahtarlar bulunuyordu.Hepsini alıp kapıya doğru yöneldik. Teker teker hepsini denemeye başladık en sonunda bir tanesi kapıyı açmıştı.Kapıyı açıp hızlı bir şekilde çıktık. Part XVI Etrafımız bir anda aydınlandı güneş sayesinde önümü göremedim.İçerisi o kadar karanlıktıkı buna alışmışım dışarıya çıkınca bu bana çok aydınlık gelmişti.Yavaş yavaş etrafımdaki ışık parıltılar açıldı ve babamı takip etmeye devam ettim.Önümüze kilitli bir demir kapı gelmşti.Babamda hadi oğlum başarıcaz atlayalım dedi.Bende hadi o zaman çabuk olalım dedim.Arkadan koşma sesleri geldi.Galiba bunlar gardiyanlardı.Hatta bu sefer sadece biri değil bir kaçı var dedi babam.Çabucak beni kucağına alıp demirliklere tutundurdu ve yukardan atlamamı sağladı ve sonunda dışarı çıkmıştım.Arkamda babam gelip koşmaya başladık.Bir kaç metre koşunca ileride gördüğüm babamın arabasıydı.Çabuk arabaya geç dedi. Bende ön koltuğa çabucak oturdum.Babamda direksiyon koltuğuna geçip hemen arabayı çalıştırdı.Hızla oradan uzaklaştık.Yolda giderken nereye gidicez baba diye sordum.Artık eski evimizde bizi bulurlardı ondan buralardan uzaklaşmamız lazımdı.Eve gelip son eşyalarımızı alıp hemen çıktık.Arabaya tekrar bindik ve babama nereye gideceğimi sordum.Babamda annenin yanına gidiyoruz dedi. Part XVII Evet yanlış duymamıştım.Babam annenin yanına gidiyoruz dedi.Sevinsem mi yoksa üzülsem mi ? bilmiyordum.Babama dönüp sorduğumda gideceğimiz başka bir yer yok bunu yapmak zorundayız yoksa ikimizde yanarız demişti.Anneme gitmemize bu kadar çok şaşırmamın sebebi yıllarca onu görmediğimden neredeyse onu tam hatırlamıyordum.Bunun sebebi ise annem ben daha 4 yada 5 yaşlarındayken annemin uyuşturucu kullanımına başladığı ve ondan sonra ilk başta deliler hastanesine yatırılıp orda tedavi gördüğü için ardından 4 yıla kadar hafifletilmiş hapis cezası verilmişti.Bu olayları yaşarken babam benim bu kötü olaylardan etkilenmemem için annemin yanından beni almıştı.Babamla beraber yaşamaya başlamıştık.O küçük zamanlarımda ilk başta annen iş için bir yere gitti gelicek yalanlarıyla beni kandırıyordu babam.Ama zamanla büyüdüğüm için artık bir gerçek cevaba ihtiyacım vardı.Ben bu olayların aslını öğrenirken daha 9 yaşındaydım.B durum ne kadarda zor olsa babamın başka bir çaresi yoktu.Eğer annemin yanında kalmaya devam etseydim babam veya bende annemin yaşadığı olaylardan etkilenerek nizimde sonumuz kötü olabilidi.Aslında şuanda tam öyleydi.Hepsi benim suçumdu neden babamın yanında kalıp onla beraber kitap okumamıştım ki yada boyamalar yapmamıştm.Ama olan olmuştu şimdi yapıcağımız tek şey yurt dışındaki annemin yaşadığı eve gitmek ve yıllar sonra onu görmekdi.Babamla hemen kendi evimize gidip küçük eşyaları toplayıp bir valize yerleştirdik.Hızlıca evden çıktık ve kapınn önündeki babamın arabasına oturduk.Hemen valizi bagaja yerleştirip.Ön koltuğa oturdum.Hemen hareket ettik.Babam ilk defa bu kadar hızlı gidiyordu.Ben havalimanına gidiceğimizi zannederken babam eski bir evin önünde durdu.Burası neresi baba neden buraya geldik diye sordum.Babam ise soru sorma , yukarıda sesini hiç çıkarma demişti.Açıkcası biraz korkmuştum ama babam yanımdaydı ondan biraz korkum dinmişti.Asansöre binmeden merdivenlerden 3. kata çıktık.Asansöre neden binmedik baba diye sordum.Polis eğer buraya gelirse en üst kattaki numarayı görme ihtimali var , bu riski göze alamayız dedi.Bu arada 3. katın tahta kapılı evin önüne eldik.Babam ahta kapılı evin zilini çalmıştı.Kapı açıldı ve içerden orta yaşta sakallı bir adam çıkmıştı.İçeri geçtiğimizde buranın neresi olduğunu anlamıştım.Babam havalimanından rahatlıkla geçmemiz için sahte kimlik bastırmaya ve daha önceden planda belirlenen zamanda buraya gelip bilgileri vermişti bile çok şaşırmıştım babam benim için herşeyi göze almıştı. Cebinde yüklü bir para çıkardı ve adama uzattı.Parayı alıp saymaya başlayan adam çok sakindi.Babamda acelemiz var.Kimlikleri alabilir miyiz? diye sordu babam.Adam sakin bir şekilde işte kimikleriiz burda diye babama uzattı.Hemen kimlikleri aldıp dışarı çıktık.Arabaya atlayıp yolumuza devam emiştik.Ben daha yolda başka bir yere uğramadan hemen gitmek istiyordum.Bunları düşünürken havalimanına gelmiştik.Güvenlikten geçip arabayı kimsenin farkedemeyeceği bir yere park etti.Hemen arabadan inip en yakın saate bilet almaya gittik.Bilet geçiş sırasında hiçbir sorun yaşamamıştık.Biletleri alıp artık saatin gelmesini bekledik.Babama hala nasıl o sahte kimliklerle geçtiğimizi sorduğumda herşeyi ayarladım. Sen merak etme oğlum dedi.Bende ordaki çalışan görevlide bilerek geçirmişti diye düşündüm.Babamın bu kadar parayı nerden bulduğunu çok merak ettim.Babamda dedesinden kalan yüklü bir miktarda para olduğunu ve ileride bana vericeğini söylemişti.Şimdi bu para sana lazım senin için kullanıcağım bu senin paran sonuçta dedi.Artık parayı nerden aldığını anlamıştım ve artık uçak saatimiz gelmişti. Part XVIII Büyük bir heyecanla ayağa fırladım bir anda evet bizim uçağımızı söylüyorlardı.Babamında kolundan tutup hadi baba geç kalmayalım hadi dedim.Oda ayağa kalkmış ve uçağımıza doğru yürümeye başladık.Bir kaç metre ötede küçük eşya kontrolu vardı ve sonrasında ise bilet kontrolu vardı.Küçük çantalarımızı teslim edip kontrol etmeye başladılar.Çantanın için kural dışı bir eşya bulunmadığı için rahatlıkla geçmiştik. Bilet kontrolundede bir problem yaşamadan geçtik ve artık bir anda uçağın içindeki kendimize ait numaralı koltuklarda bulmuştuk.Uçağın sadece kalkmasını bekliyorduk.Kapılar kapanmış , son kontroller yapılmış , küçük çantalarımızı koltuk üstündeki bagaja yerleştirmiştik. Uçaktan sesler gelmeye başlamıştı.Heyecanlanmıştım çünkü daha önce sadece bir kere uçağa binmiştim o zamanda daha yaşım küçüktü birazda korkum vardı.Ama sorun değildi bu kötü şehirden taşınıp gitmek herkes için daha iyi olucaktı.Babamın yüzüne bakınca oda çok mutlu burdan gitmeyi sanki daha önceden de istiyormuş gibi duruyordu.Aslında bir nevi haklıydı annemi yıllar boyunca görmemiş haber almamıştı. Aklının ucunda her zaman bir yanında o vardı.Acaba annem nasıl birisi suratı nasıl cana yakınmı onu daha görmeden özlemiştim sanki ben bu güzel hayaller kurarken uçağımız çoktan hareket etmiş vaziyette bulutların arasında süzülerek gidiyordu.Bende başımı koltuğun kenarına yaslayıp yıllarca görmediğim annemin nasıl biri olucağını hayal ediyordum.Bir anda babamın beni omzuma dokunduğunu gördüm ve dediği ilk şey geldik oğlum demesiydi. Part XIX Heyecanla etrafıma bakındım ve suzulerek pıste ınısımızı ızledım.Uçak yolun sonunda durmustu.Yukardan küçük çantalarımızı alarak uçağın kapılarının açılmasını bekledik.Büyük bir sesle kapılar açıldı ve herkes aşağı inmeye başladı.Ben ve babam orta sıralardaydım.Ben ilerlerken ayağım takılıp yere düştüm.Babam elimden tutup ayağa kaldırdı ve yolumuza devam ettik.Uçağın kapısındakı merdivenlerden aşağı indik. Havalimanındaki taksilerden birine bindik ve babamın bildiği eski annemin adresini tarif etti.Babamın verdiği adresin önüne gelmiştik. Geldiğimiz ev tahtadan ama sağlam bir evdi.Hızla taksiden inip evin giriş kapısına yürüdüm.Kapının önüne doğru geldim ve kapını zilini çaldım arkamdan da babam gelmişti.Yalnız kapıyı açan kimse yoktu.Biraz daha bekledikten sonra tekrar kapıyı çaldık ama bu seferde kapıyı açan olmamıştı.Karşı evden orta yaşlı bir kadın çıkıp o evde yaşayan kadın geçen sene öldü dedi. Part XX Yere düşüp yıkılmıştım.Babam sırtımdan tutmuştu.Daha annemin yüzünü bile hatırlamadan ölmüştü.Ne kadar çok tanımasamda ne kadar çok onu hiç görmesemde annem olduğu bilmem bile insana çok üzücü geliyor.Ağlamaya başladım beni sakinleştiren gene yanımdaki babam olmuştu.abir an durup düşündüm beni koruyan yanında taşıyan biri var yanımda asıl ona değer vermek zorundayım.Bu kadar çok zorluklara katlanabilicek başka biri yoktur diye düşündüm ve babama sıkı bir şekilde sarıldım.Babamda aynı şekilde bana sarılmıştı.Evin biraz ilerisinden bir taksi bulup başka bir kalabiliceğimiz bir ev aramaya başlayacaktık.Taksiyle giderken babamın aklında hala annem vardı.Aslında bende çok düşünüyordum onu bir anda babam öne fırlayıp hiç daha önce adını bile duymadığım bir hastane söylemişti.Babama buranın neresi olduğunu sorduğumda ise anneme bakan onu iyileştirip ona bakan hastanenin doktorlarıyla konuşmak istediğini niçin nasıl öldüğüne merak etmişti. Artık uyuşturucu hastalığı olmadığı doğal sebeplerle öldüğünü düşünüyordu babam.Hastanenin önüne yaklaştık ve babam arabadan inip etrafa kısa bir süre baktı ve hiç değişmemiş dedi.Babamla beraber hastanenin içine girip eskiden annemle ilgilenen doktoru bulduk.Eskiden annemin doktoru olan adam şimdi yöneticiliğe çıkarılmıştı.Babamla beraber doktorun yanına gelip konuşmaya başladık.Babam annemi tanıtıp kendisini de tanıtınca eski doktor babamı hatırlamıştı.Babam ölümünün sebebinin ne olduğunu sordu.Doktor ise verdiğimiz ilaçların hiç brisini kullanmamış.Dilinin altına yerleştirmiş ve içmiyormuş sonra onlarıda camdan dışarı atıyormuş.Bu arada da uyuşturucuya devam etmiş.İçerden bulduğu bir kullanıcıyls beraber satın alıp geceleri herkes uyurken alışverişini yapıp uyuşturucu kullanıyorlardı.Bunu duyan ben küçük bir kriz geçirir gibi oldum.Ama hemen sonra geçti galiba hastanede bıraktığım ilaçlardan ve kullandığım toz sayesinde artık bende böyle krizler geçiricektim.Sonuçta benim için canını feda eden babama bunu soyleyemezdim.Bunu duyarsa çok kötü şeylerde olabilirdi. Bende bunları düşünürken aklıma benimde acilen bu tozlardan alıp bulmam gerekiyordu.Yoksa benimde sonum annem gibi ölümle bitebilirdi. Part XXI Küçük bir kriz daha geçirirken bir anda delirdim.Yerimde duramıyordum.Ateşim çıkmıştı nefes almam solunumum yavaşlamış kalbim daha da yavaş atıyordu.Babamın doktorla olan konuşması sanki sadece bağırışmalarda ibaretti.Sesler yankılanıyor olduğumuz odanın üstündeki odasının sesi bile geliyordu.İlk defa böyle olmuştu.Ne yapabiliceğimi bilmiyordum.Babamdan izin isteyip hemen tuvalete gittim.Elimi yüzümü yıkadım.Sakinleşmeye çalıştım.Arkamdan tuvaletin kapısını kapatarak bir bayan gelmişti.Ne oluyor sana diye seslenmişti.Bende sorularını bu durumdayken fazla cevaplayamadım.Sanki oda benim hastalığımı anlamıştı.Benim avucumu açıp içine 2 tane hap koydu.Bunları iç dedi. Rahatlatıcak seni diyede ekledi.Hemen altım lavabo suyuyla içmiştim.Hemen geçmesede 5 dakika sonra yavaş yavaş herşey durmuya başladı.Solunumun tekrar eski haline gelmiş ve rahatlıkla konusabiliyordum.Bunun ne olduğnu sordum.Oda uyuşturucu etkisini azaltmak ve sakinleştirmek için ağır derecede doz dedi.Birini de cebine koy bir şey olursa yolda bidaha içersin ama sakın kafan bulanmadığı zaman içme aşırı doz ekletilmesinden ölebilirsin dedi.Bende bunlara lazım olacağı zaman seni nerde bulabilirim dedim.Oda bana telefon numarasını bir kağıda yazıp cebime koydu.Bende ona teşekkür ederek lavabodan çıktım.Mutluydum sonucta kendım arayıp bulmaya çalışsaydım belki o zamana kadar ölürdüm.Bababm yanına gittim.Biraz midemin bulandığını şimdi daha iyi olduğunu söyledim.Hemen bizde hastaneden çıkıp yeni bir ev aramaya başladık.Takside gezerken bir emlakçının önünde durduk.Emlakçının evlerine bakmaya gittik.Kendimize göre güzel bir ev bulduk ve onu almaya karar verdik.Bütün sözleşmeleri imzalayıp parayı yatırıp evi satın almıştık. Artık daha mutlu daha sevimli bir hayatımız olucağına inanıyordum. Part XXII Sonunda güzel evimizin önüne gelip etrafa bakmaya basladım.Etraf çok sessizdi sanki kimleler yoktu.Babam anahtarla kapıyı açtı ve içeri geçtik.Evimiz iki oda bir salondan oluşuyor.Gayet güzel sessiz sakin geniş bir evdi.Hemen evin içini gezmeye başladım.Babamda çok sevinmişe benziyordu.Ama buranın tek eksiği eşyalardı.Evin içinde bir kaç eşya vardı fakat çok eskiydi.Hemen odalarımızı seçip eşyalarımızı yerleştirmeye karar verdik.Ben kendi odamı hemen seçtim.Benim odam küçüktü ama en çok benim odam aydınlıktı.Hemen evimizi gezdikten sonra arabayla biraz etrafı gezmek ve biraz alışveriş yapmak lazımdı.Toparlandık üstümüze yeni temiz giysilerimizi giyip.Arabaya bindik.Ev sehirin bir saat kadar uzaklıgındaydı.Ben yolda giderken etrafımı izledim.Eski kaldığım yer gibi değil etrafta az insan temiz hava vardı.Arabayla şehre yaklaştık ve önce bir yemek almak istemiştik.Güzel temiz bir kafeye geçip yemeklerimizi söyledik.Yemekler gelene kadar artık bu zamandan sonra neler yapabiliceğimizi konuştuk.Bir süre etrafta görünmek yok dedi.Bende onayladım.Sadece ihtiyacımız olduğunda dışarı çıkıcakmısız.Yoksa bizim aramalarımız bu ulkeyede yayılırsa bittiğimizin andır demişti.Bende o kötü yere hiç dönmemek için babamın sözlerinden çıkmayacaktım.Yemeklerimizi yedik ve alışveriş merkezine gidip biraz evde eksik olan yemek , kıyafet , içecekler gibi ihtiyaçlarımızı almak için her tarafı gezmeye başladık.Çok büyükbir yerdi fakat hemen almamız gerekenleri alıp arabanın arkasına koyduk ve evimizin yolunu tuttuk.Evimizde yemekleri babam yaptı.Bende kıyafetleri yerleştirdim.Akşam olana kadar biraz dinlenmek için küçük eski yatağa geçip biraz dinlenmek istedim.Uyandığım zaman babamın yaptığı nefis yemeğin kokusu geliyordu.Ama ters giden irşey dahada vardı.Camdan dışarı baktığımda polis arabalarını görüyordum.

Furkan-37

Yüzbaşı

496 Mesaj

Ölen Gençliğim Hikayesi 2 [Güncellenir] (5. sayfa)