Herkese merhaba. Yaklaşık 1 aydır Polonya'da yaşıyorum Erasmus gereği. Türkiye'deki karamsarlığa ve negatif ruh haline o kadar alışmışım ki moralim hala bozuk gibi hissediyorum beynim negatif şeylere odaklanıyor burdaki. Bir çok insanla tanıştım insanlar o kadar mutlu ve eğlenmeye hazırlar ki ben hemen eğlenemiyorum. Polonyalı, İspanyol, Alman, Fransız, Romanyalı, Moldovalı, Yunan birçok insan var adamlar daima mutlu ve işin pozitif tarafına bakıyorlar eğleniyorlar. Ben ise o kadar alışmışım ki zorluk çekmeye bura çok rahat olduğu için şoka girdim kültür şokundayım galiba tadını çıkaramıyorum tam olarak. Çok kötü bi his gerçekten ne yaptılar bize ya. Umarım alışcam artık zaman geçtikçe.

Sizin yorumlarınız neler veya merak ettiğiniz bir şey varsa cevaplayabilirim.

Herkese merhaba,

Öncelikle aramızda hukukçu arkadaşlar var ise yazıyı sonuna kadar okumalarını rica ediyorum. Başımdan geçiyor olan trajikomik ve bir o kadar da ciddi bir olayı anlatmak istiyorum. Lütfen önerilerinizi ve desteklerinizi esirgemeyin.

Olay yaklaşık bir ay önce gerçekleşti. Ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Pazarda arkadaşıma yardım etmek için çalışıyorum. Yine bir gün pazara gittim ve kamyona mal yükleme vaktimizdi. İşimiz çeyizlik veyahutta yatak odası malzemeleri üzerine (çarşaf, takım, perde vs). Ben arkadaşıma yorgan poşetlerini teker teker atıyordum o da kamyona yüklüyordu. O sırada annesiyle birlikte 28 yaşında bir kadın geldi. Diğer elemanlar onlarla ilgilenirken biz hala yorgan yüklemeye devam ettik. Attığım bir yorgan poşeti yanlışlıkla kızın olduğu tarafa geldi arkadaşım da o tarafa doğru koştu, yorgan eline değdi fakat sadece hızını yavaşlattı, kızın kafasına hafifçe çarptı. Ardından kız fenalaştı, ben de çok şaşırdım gülsem mi ağlasam mı bilemedim. Ardından kız fena olmaya başladı, başım dönüyor, midem bulandı falan dedi. Ayrıca 'aptal, gerizekalı, attığın yeri görmüyor musun?' gibi cümleler kurdu. Ben ise yanlışlıkla olduğunu, bir şeyinin olup olmadığını sordum ve defalarca özür diledim. Ardından sandalye verdim oturması için oturdu, iyi misiniz, bişeyiniz var mı diye sorular sordum fakat cevaplamadı. Ardından annesi niye kızımın kafasına atıyosun dedi, ben de abla yanlışlıkla oldu bilerek atmadım ki dedim. Ve hiç beklemediğim bi tepkiyle karşılaştım 'Tabii ki bilerek attın' dedi. Ben aniden sinirlendim 'niye bilerek senin kızına atıyım abla tanımıyorum bile kızını' dedim ve ordan uzaklaştım. Ardından pazardaki patronumuz arabayla kızı hastaneye götürdü. Hastanede darp raporu istemişler fakat doktor herhangi bir darp izine rastlamadığı için darp raporu vermemiş.

Ardından kız hastanede benden şikayetçi olacağını söylemiş. Hastaneye gitmelerinden yaklaşık 1 saat sonra jandarma beni aradı böyle bir olay olmuş diye. Ben de hemen jandarma karakoluna gittim ifade vermek için. Komutanlarla ve askerlere öncelikle gayriresmi bi şekilde olayı anlattım, güldüler. Öyle insanlar olabiliyor dediler. Kız karakoldan çıktıktan sonra benim de ifademi aldılar, aynı yukarıdaki gibi olayı anlattım. Kız ise ifadesini 'kafama kutu attı' , 'bi özür bile dilemedi' şeklinde vermiş. Komutan karşı dava açıyor musun dedi ben de hayır gerek yok şeklinde cevap verdim. Ardından komutana adli sicilime işleyip işlemeyeceğini, eğer işlerse üniversite bursumun kesilebileceğini ve bunun çok ciddi bir şey olduğunu bahsettim. Takipsizlik kararı çıkar dedi, tam olarak nedir bilemiyorum.

Aradan yaklaşık 3 hafta gibi bir süre geçti ve telefonuma bir mesaj geldi, uzlaştırma olarak birinin numarası vardı mesajda. Bundan 1 hafta sonra da (olaydan yaklaşık 1 ay sonra) uzlaştırma birimindeki bir abi bana telefon etti. Az önce kızı aradığını, kızın kesinlikle uzlaşma taraftarı olmadığını, sağlık sorunlarının devam ettiğini, işini mahkemede bitireceğini söylemiş. Ben tabii şok oldum. Böyle küçük bir mesele yüzünden işin bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim. Abi yapma etme neden uzlaşmak istemiyormuş dedim o da yarım saat kadar konuştuk her yolu denedim ama kız uzlaşmak istemiyor dedim, olayı anlatınca o da güldü.

Ayrıca ben şimdiye kadar o kızla hiçbir iletişim kurmadım. Bir anlık sinirle hareket ettiğini, şikayetini geri çekeceğini düşünmüştüm fakat tam tersi bir durum oldu. Bu arada kız benle aynı yerde oturuyor fakat önceden hiçbir konuşmuşluğumuz yok belki birkaç defa görmüşümdür. Ayrıca yaşadığım olayda herhangi bir kasıt da yok kesinlikle, tanımadığım bir kıza neden bişey fırlatayım?

Uzlaşmacı abi, eğer ben konuştuktan sonra hala kızın uzlaşmaya yanaşmaz ise işin mahkemede biteceğini söyledi. Fakat jandarma komutanı takipsizlik kararı verilir demişti, hala takipte bişeyler o zaman? Ayrıca uzlaşmacı abiyle konuşmamdan sonra lisede benden 2 üst sınıfta okuyan, şuan avukatlık yapan bir tanıdığım vardı, hemen onu aradım. Ona da olayı anlattım fakat sizin de görüşlerinizi bekliyorum. O arkadaşım ise, darp raporu olmadığı için herhangi bir işlem olmayacağını, çok büyük ihtimalle mahkeme bile olmayacağını, bütün işlerin yazı işleriyle halledeceğini söyledi. İçim bir an olsun rahatladı fakat ben olayı yaşadığım kızın psikolojisinin normal olmadığını düşünüyorum. Sahte darp raporu hazırlayabilecek, kafasını herhangi bir yere vurup darp raporu alabilecek, arayıp konuşmaya çalışsam taciz ediyor diyebilecek bir kız. Olayı aileme hiç anlatmadım bu arada bugün anlatmayı düşünüyorum belki toplanıp evlerine gideriz konuşmaya diye. Bir yandan da bütün işi kendim halletmek istiyorum ama annemler belki tanıyordur konuşurlar yumuşatırlar ortamı diye de düşünüyorum çünkü evleri bizimkine çok uzak değil.

İşin kötü tarafı şubatta erasmus eğitimi için yurtdışına çıkacağım ve temmuza kadar gelmeyeceğim. Yurtdışında mahkemeye falan çağırırlarsa işim çok kötü olur.

Olay kısaca böyle. Lütfen bu konulardan anlayan birisi bana tavsiyede bulunabilir mi veya yardım edebilir mi? Konuyu up'larsanız sevinirim. Şimdiden teşekkürler.

Herkese merhaba,

Öncelikle aramızda hukukçu arkadaşlar var ise yazıyı sonuna kadar okumalarını rica ediyorum. Başımdan geçiyor olan trajikomik ve bir o kadar da ciddi bir olayı anlatmak istiyorum. Lütfen önerilerinizi ve desteklerinizi esirgemeyin.

Olay yaklaşık bir ay önce gerçekleşti. Ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Pazarda arkadaşıma yardım etmek için çalışıyorum. Yine bir gün pazara gittim ve kamyona mal yükleme vaktimizdi. İşimiz çeyizlik veyahutta yatak odası malzemeleri üzerine (çarşaf, takım, perde vs). Ben arkadaşıma yorgan poşetlerini teker teker atıyordum o da kamyona yüklüyordu. O sırada annesiyle birlikte 28 yaşında bir kadın geldi. Diğer elemanlar onlarla ilgilenirken biz hala yorgan yüklemeye devam ettik. Attığım bir yorgan poşeti yanlışlıkla kızın olduğu tarafa geldi arkadaşım da o tarafa doğru koştu, yorgan eline değdi fakat sadece hızını yavaşlattı, kızın kafasına hafifçe çarptı. Ardından kız fenalaştı, ben de çok şaşırdım gülsem mi ağlasam mı bilemedim. Ardından kız fena olmaya başladı, başım dönüyor, midem bulandı falan dedi. Ayrıca 'aptal, gerizekalı, attığın yeri görmüyor musun?' gibi cümleler kurdu. Ben ise yanlışlıkla olduğunu, bir şeyinin olup olmadığını sordum ve defalarca özür diledim. Ardından sandalye verdim oturması için oturdu, iyi misiniz, bişeyiniz var mı diye sorular sordum fakat cevaplamadı. Ardından annesi niye kızımın kafasına atıyosun dedi, ben de abla yanlışlıkla oldu bilerek atmadım ki dedim. Ve hiç beklemediğim bi tepkiyle karşılaştım 'Tabii ki bilerek attın' dedi. Ben aniden sinirlendim 'niye bilerek senin kızına atıyım abla tanımıyorum bile kızını' dedim ve ordan uzaklaştım. Ardından pazardaki patronumuz arabayla kızı hastaneye götürdü. Hastanede darp raporu istemişler fakat doktor herhangi bir darp izine rastlamadığı için darp raporu vermemiş.

Ardından kız hastanede benden şikayetçi olacağını söylemiş. Hastaneye gitmelerinden yaklaşık 1 saat sonra jandarma beni aradı böyle bir olay olmuş diye. Ben de hemen jandarma karakoluna gittim ifade vermek için. Komutanlarla ve askerlere öncelikle gayriresmi bi şekilde olayı anlattım, güldüler. Öyle insanlar olabiliyor dediler. Kız karakoldan çıktıktan sonra benim de ifademi aldılar, aynı yukarıdaki gibi olayı anlattım. Kız ise ifadesini 'kafama kutu attı' , 'bi özür bile dilemedi' şeklinde vermiş. Komutan karşı dava açıyor musun dedi ben de hayır gerek yok şeklinde cevap verdim. Ardından komutana adli sicilime işleyip işlemeyeceğini, eğer işlerse üniversite bursumun kesilebileceğini ve bunun çok ciddi bir şey olduğunu bahsettim. Takipsizlik kararı çıkar dedi, tam olarak nedir bilemiyorum.

Aradan yaklaşık 3 hafta gibi bir süre geçti ve telefonuma bir mesaj geldi, uzlaştırma olarak birinin numarası vardı mesajda. Bundan 1 hafta sonra da (olaydan yaklaşık 1 ay sonra) uzlaştırma birimindeki bir abi bana telefon etti. Az önce kızı aradığını, kızın kesinlikle uzlaşma taraftarı olmadığını, sağlık sorunlarının hala devam ettiğini, işini mahkemede bitireceğini söylemiş. Ben tabii şok oldum. Böyle küçük bir mesele yüzünden işin bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim. Abi yapma etme neden uzlaşmak istemiyormuş dedim o da yarım saat kadar konuştuk her yolu denedim ama kız uzlaşmak istemiyor dedim, olayı anlatınca o da güldü.

Ayrıca ben şimdiye kadar o kızla hiçbir iletişim kurmadım. Bir anlık sinirle hareket ettiğini, şikayetini geri çekeceğini düşünmüştüm fakat tam tersi bir durum oldu. Bu arada kız benle aynı yerde oturuyor fakat önceden hiçbir konuşmuşluğumuz yok belki birkaç defa görmüşümdür. Ayrıca yaşadığım olayda herhangi bir kasıt da yok kesinlikle, tanımadığım bir kıza neden bişey fırlatayım?

Uzlaşmacı abi, eğer ben konuştuktan sonra hala kızın uzlaşmaya yanaşmaz ise işin mahkemede biteceğini söyledi. Fakat jandarma komutanı takipsizlik kararı verilir demişti, hala takipte bişeyler o zaman? Ayrıca uzlaşmacı abiyle konuşmamdan sonra lisede benden 2 üst sınıfta okuyan, şuan avukatlık yapan bir tanıdığım vardı, hemen onu aradım. Ona da olayı anlattım fakat sizin de görüşlerinizi bekliyorum. O arkadaşım ise, darp raporu olmadığı için herhangi bir işlem olmayacağını, çok büyük ihtimalle mahkeme bile olmayacağını, bütün işlerin yazı işleriyle halledeceğini söyledi. İçim bir an olsun rahatladı fakat ben olayı yaşadığım kızın psikolojisinin normal olmadığını düşünüyorum. Sahte darp raporu hazırlayabilecek, kafasını herhangi bir yere vurup darp raporu alabilecek, arayıp konuşmaya çalışsam taciz ediyor diyebilecek bir kız. Olayı aileme hiç anlatmadım bu arada bugün anlatmayı düşünüyorum belki toplanıp evlerine gideriz konuşmaya diye. Bir yandan da bütün işi kendim halletmek istiyorum ama annemler belki tanıyordur konuşurlar yumuşatırlar ortamı diye de düşünüyorum çünkü evleri bizimkine çok uzak değil.

İşin kötü tarafı şubatta erasmus eğitimi için yurtdışına çıkacağım ve temmuza kadar gelmeyeceğim. Yurtdışında mahkemeye falan çağırırlarsa işim çok kötü olur.

Olay kısaca böyle. Lütfen bu konulardan anlayan birisi bana tavsiyede bulunabilir mi veya yardım edebilir mi? Konuyu up'larsanız sevinirim. Şimdiden teşekkürler.

Haziran başında Amerika'ya gidecektim çalışmaya konsolosluklar kapandı vize alamadığım için gidemedim. 3 ay sonra Ocak 2021'de İsveç'e gidecektim gideceğim okul koronavirüs dolayısı ile başvuruların çok az olduğunu belirterek programımın iptal olduğunu bildirdi az önce.

Bana bi gençlik borçlu olanlar listesi gittikçe kabarıyor yemin ediyorum moralim bozuldu bütün hazırlıkları tamamlıyordum yavaş yavaş ülkeden bi süreliğine çıkacam diye aylardır şen şakrak yaşıyordum yıkıldım depresyona giricem 1 hafta tavsiyesi olan?

Beyler bayanlar bugün dikkat ettim de ben şampuanı 7 aydır kullanıyorum daha yeni sonuna geldim. Sebep de çok şampuan kullanımı saçı döküyormuş diye duymuştum yıllar önce o günden beridir azar azar kullanırım saçımın uzunluğuna göre. Şampuan ise şu:

450ML 7 ay gidiyor. Siz ne kadar sürede bitiriyorsunuz merak ettim?