Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

yazı

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
2
Cevap
0
Favori
402
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Sevginin gerçek olmadığını çözmem hiç zor olmadı.Sevgi sadece farklı amaçlar bütününü kamufle etmek için kullanılan
    bir sözcükten fazlası olamaz bence.İnsanların gerçekten,içlerinden,bütünüyle sevgiye inanması ve onun için yaşaması
    olası değildir.Sevgi sadece özentiliktir yada bir araya gelen duyumlar,özentilikler dizisi ile ortaya çıkan pskolojik
    etmenleri anlamaktan kaçıp söylenen bir kelime.Her zaman kaçtığım o boşluk beni yine bulmuştu.Ne zaman saçma insan
    beyinlerinin birbirleriyle etkileşimleri sonucu ortaya çıkan kendilerinin bile inanmadığı başlangıcı belli olmayan
    özentilik döngüsünden ibaret olan faaliyetlerden uzaklaşsam boşluk beni buluyordu.Beynimin amaçsız hissetmesi,
    amaçların sonuçsuz olması beni bu arayışa sürükleyendi sanırım.Bir anlam bulma isteğine.Anlamları ararken kafayı
    yemek bile umrumda olmazdı.En azından herkes gibi bir şeyler yaşıyor,biliyor veya herkesten üstün rolü yapmaktan
    daha yüce olurdu ki bu dediklerim insanların yaşam dediği olgunun temel kavramlarıydı.Aslında bir amacım vardı.
    Bu arayışta yanlız olmamak.İiçimdekileri aktarabilseydim eğer başkalarına güvende hissederdim kendimi belki.Boşluktan
    korkmazdım.Müzikle,yazıyla,sözlerle anlatabilirdim başkalarına derdimi,onlarda yanlızdı belki benim gibi kendi arayışlarında
    o yüzden sarılmışlardı belki başkalarının amaç dediği amaçsızlıklara.Sonuç din olamazdı bence,sevgiye inanmayan biri dine inanabilir miydi ki?Kendini sevmeyen biri sevebilir miydi tanrıyı?Belki de en gururlusu budur,tanrıyı sevmemek,kendi bencillkleri ve korkuları yüzünden sarılmamak tanrıya yanlızlıktan kurtulmak için dua etmemek.Sadece doğruyu söylemektir anlamlı ve dürüstçe.Tanrı yerine birbirine sığınsaydı herkes,aynı beyinde arasaydı bilinmez,boş sonucu?İnsanlar puzzle parçaları mıdır?Hepsi birbirine geçmek ister yanlız kalamaz,kimisi çıkıntılı kimisi girintili,sevgilerinden değil birbirlerini tamamlama arzuları eksikliklerinden,korkularından kimi zaman kanıtlamak için kendilerini anlatmak için uğraştıkları şeyleri bir meyve istemek için karşılıklı sevgileri.Herkes bir parçaysa eğer kim bakıcan tamamlanan resime?Tanrı mı yapıyor puzzle ı?Kendi kendine mi tamamlıyor parçalar birbirini?Asıl boşluk dolu gözükmektir belkide,dolu olan insanın sahip olduğu doluluk,bu dünyanın özentiliklerinden başka ne olabilr ki,kimse tatmadı ölümü kimse yaşamadı her şeyi herkes aynı herkes sahipsiz,çaresiz.Gerçek insan boş olandır tamamiyle belkide.Amaçsız hissetmek aramaktır sonucu kendince.Kullanılabilicek en anlamlı sembol bir '?'' midir?Cevabı olmayan sorulara herkes cevap verir kendince sen neden dinlemelisin cevapları hep,sormak yerine?Nedense kimse sormuyor biz nerdeyiz diye.Bunca yıldır sordular belki ama çözümü bulmak istemedi kimse beraberce kendilerine mi saklamak istediler,farklı mı olmak istediler acaba?Hiç bulmamak daha mı iyidr paylaşmaktan özgürce?Yada düşünen kimse yoktu din denip kurtulundu kolayca,bir yere ait olma isteğiyle kafayı yemekten kaçıp bırakmak istediler kendilerini bedenlerinin hakimiyetine.Kusursuzluk yoktur ama hiç bi yerde.Amaç ne ki her şeyi bir birine kabul ettirme isteğinde sadece sorsalar birbirlerine nerdeyiz bana benzeyen canlı dostum diye.







  • Sevgiye inanırım aşk ise cinsel tansiyondur.
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız