Dragon's Dogma II (Çıktı) [PC ANA KONU] (15. sayfa)

Oyunda çare bitmiyor hocam mesela oraya başka birini atayabiliyormuşuz işte   çok enteresan herifler neleri düşünmüş :D

Oyunu geçtiğimiz gün bitirip kaçan ve farklı yapabileceğim şeyler için NG+ oynamaya başladım. Bu oyunu, Itsuno DMC 5'i yaparken gönlümdeki diğer oyun Dragon's Dogma 2 dediğinden beri bekliyorum. İlk oyun tanıtıldığında çok beğenmiştim ve mümkün olan ilk fırsatta ön sipariş verip büyük bir keyifle oynamıştım, bende yeri ayrı olan oyunlardan bir tanesi olmuştu ve hala da öyle. Büyük beklentilerim olan bir oyundu ve beklediğimi aldım; daha fazla ve daha iyi bir Dragon's Dogma. Bu seriyi benim için özel kılan en önemli şey oynanışıydı, bunu koruyup oyunun ölçeğini de daha fazla genişletmişler. İlk oyunun haritası büyük değildi, Dark Arisen ile yeni şeyler gelmişti ama yine de büyük sayılmazdı. Bunda haritayı ciddi oranda büyütmüşler ve tam anlamıyla açık dünya diyebileceğimiz bir hale gelmiş. Görevlerin kalitesi ve işleyişlerinde de büyük gelişim olduğunu düşünüyorum, bunlarda yaşanan gelişme oyunun dünyasını daha dinamik bir hale getirmiş. NPC'ler ile yaşadığınız şeyler bu gelişmelerle daha organik hissettiriyor ve bu sayede ilerleyen bir dünya hissini size çok iyi aktarıyor. Oyunun kendine has mekaniği, Pawn'lar kısmında da gelişmeler var. Artık çok daha fazla oynanışa dahil oluyor ve oynanışa katkıları doğrudan oluyor. Son dönemde birçok oyunda eleştiri alan yan karakterlerin oyuna fazlaca dahil olması ve oynayan kişiye fırsat tanımaması gibi bir durum da olmuyor, beni takip et kafanı çok yorma dediğinizde pawn yardımı kesiyor, hadi buyur derseniz de dile benden ne dilersen moduna giriyor. Pawn'lara verilen komutlar iyi bir şekilde çalışıyor ve kontrolü tamamen size bırakıyor. Genel anlamda oyunun ilkinin birçok yönünü geliştirdiği ve çok daha iyi bir hale getirdiği fikrindeyim.

Oynanış benim için bu serideki en önemli şey dediğim gibi özellikle son dönemlerde böyle farklı bir oyunun kıymeti daha fazla ortaya çıkıyor diye düşünüyorum. Souls-like tarzı oldukça sevdiğim ve zevk aldığım bir kombat tarzı ama piyasada neredeyse her firmanın From Software'i kopyalayıp aynı tarzda kombat mekanikleri sunması oyunlardaki kombat çeşitliliğini azalttı bence. Bu oyun kökenine sadık kalıp oynanışı çok daha akıcı bir hale getirmiş ve ilkine kıyasla çok daha az hantal hissettiriyor. Kombat anlamında oyun ciddi anlamda bir özgürlük ve çeşitlilik sunuyor. Vocation'ların hepsini denedim, hepsini de beğendim ve benzer olanlar bile genel olarak farklı hissettiriyor bence. En çok Warrior ve okçu sınıflarını kullandım, Warrior genel olarak oyunda düşmanlarla dövüşleri en yoğun hissettiren Vocation'dı. İki okçu sınıfı da mesafeli kombatta yeteri kadar farklılık sundukları için ikisini de uzun süre kullandım. Normal okçuluk çok daha dinamik ve daha fazla hareket ettirmeyi gerektiriyor, Magick ise daha çok büyücü benzeri ama büyücüye kıyasla çok daha hızlı ve çevik bir oynanış sunuyor. Daha az kullandığım Vocation'lardan Mystic Spearhand ve Thief'i NG+'ya saklamayı tercih ettim. Trickster'i de bir süre kullandım ama daha fazla şey denemek için benzer şekilde NG+'ya bıraktım. Oyunun gördüğüm kadarıyla en çok eleştiri alan kısmı düşman tiplerinde yenilik ve fazla çeşitlilik olmaması, dünyanın büyümesiyle de düşmanlarla karşılaşmanın daha sık ve monoton bir hal alması. Düşmanlar konusunda çok bir yenilik getirmedikleri konusuna katılıyorum. Sık sık olan düşman karşılaşmaları ilk oyunda da vardı ama bunda dünya daha büyük olduğu ve aynı yollardan daha fazla geçildiği için daha çok sırıtmış. Bunu bence kendileri de fark etmiş çünkü oyun ilkine kıyasla daha kolay hissettiriyor. Dünyayı büyüttükleri için daha çok düşman karşılaşmasına gireceğimizin ön görüldüğünü ve bu yüzden de daha kolay bir hale getirdiklerini düşünüyorum. Buna ek olarak oyunun daha kolay hissettirmesinde kombatın daha akıcı bir hale gelmesinin de etkisi var. Oyunun gerçek sonuna giden kısımda oyun biraz zorluk arttırıyor ama o noktaya kadar karakteri iyi geliştirdiyseniz yine yeterli gelmeyecektir. Zorluk kısmına bahsi geçen Dark Arisen benzeri ek pakette ayar çekeceklerini düşünüyorum. Daha kolay olmasına rağmen oyun kombatından pek bir şey kaybetmiyor ama. Hala taze, hala düşmanlarla girilen dövüşlerde birçok büyük ana tanık oluyorsunuz.

Bu oyunda üstüne koydukları şeyler konusunda en çok beğendiğim kısım kesinlikle görevlerin işleyişi ve dünyaya etkilerini hissettirmeleri oldu. Oyun günümüzde birçok oyunun yaptığına kıyasla oyuncunun elinden tutmayıp çoğu şeyi onun kontrolüne bırakmayı tercih ediyor. Bu benim sevdiğim bir tarz, çizgisel yapıda olan ve ne yapılacağını hemen söyleyen oyunların bana fikir yürütmem ve gerçekten oynamam için fırsat vermediğini düşünüyorum. Bir oyun ne kadar sandbox yapıya sahip olursa oyuncuya sunduğu özgürlük de o kadar artıyor ve bu özgürlük beraberinde oyuncunun fikir yürütmesine, kendi kararları doğrultusunda oyunu oynamasına olanak sağlıyor. Tabii bunu her yapımcı iyi yapamıyor, iyi yapılmadığında da oyunun amaçsız olduğu izlenimini verebiliyor ama Dragon's Dogma 2 kesinlikle sandbox olayını çok doğru yapıyor bence. Bu oyun sizin çok meraklı olmanızı ve dikkatli bir biçimde oynamanızı bekliyor ve bu şekilde oynarsanız da karşılığını yaşadığını hissettiren bir dünya ile veriyor. Bu kadar yaşadığını ve ilerlediğini hissettiğim bir açık dünyayı en son Red Dead Redemption 2'de görmüştüm. Oynayanlar hatırlarlar Arthur Valentine civarında gezinirken bir marangoz ve oğullarının ev yaptığına tanık oluyor, yanlarına uğradığında marangoz oğullarından dert yanıp evi yapmakta zorlandığından bahsediyor. Arthur her 2-3 günde bir marangoza uğradığında hem ev daha fazla yapılmış oluyor hem de marangoz ve oğullarının hikayesi ilerliyor. Dragon's Dogma 2 bu tip birçok görevle dolu ve RDR2'ye kıyasla bu oyunda birçok görev birbirine iç içe diyebileceğimiz derecede bağlı. Örneğin Vermund'da gecekondu mahallesine indiğinizde kayıp bir çocuğu bulmanız isteniyor, burada oyun size direk çocuğu bulabileceğiniz bir bölgeye göndermektense o mahalledeki diğer çocuklarla konuşmanızı istiyor. Diğer çocuklarla konuşuyorsunuz ve kaybolan çocuğun nerede olabileceğine dair bir fikriniz oluşuyor, sonrasında çocuğun bulunabileceği yere gidiyorsunuz ve çocuğun aslında büyük ve saklı kalmış bir kütüphane bulduğunu görüyorsunuz. Daha sonrasında ana hikayede ilerlediğinizde Vermund'un baş yargıcını kurtarmanız gerekiyor ve yargıç hapisten çıkmak için bir neden istiyor. Bulduğunuz bu kütüphanede çalışma fikrini onunla paylaşıyorsunuz ve hapisten kaçmayı kabul edip oraya gidiyor. Yargıç kütüphaneye geldiğinde size sonraki görevlerinizde de yardımcı oluyor ve size yönlendirmeler yapıyor. Oyun buna benzer birçok görev dizilimine sahip ve sandbox bir yapıda olduğu için de bu dizilimleri çoğu zaman siz ortaya çıkarıyorsunuz, bu dizilimlerin bir öncesi ve sonrası olduğu için katedilen ilerleyişi çok daha iyi hissediyorsunuz ve çok daha organik şekilde ilerleyen ilişkiler oluşuyor. Oyunun ana hikayesi bu görev dizilimleriyle beraber yapıldığında daha geniş ve oturaklı bir hal alıyor. Ana hikayesi ve yan görevler arasında bazen doğrudan bağlantılar oluyor ve bazı şeyler siz o görevleri yapınca çok daha anlamlı bir hale geliyor. Oyun sizden gezmenizi, kurcalamanızı, ortaya çıkarmanızı ve sonrasında da dünyayı ilerletmenizi bekliyor. Bu yüzden oynayan arkadaşlara tavsiyem kesinlikle ana hikaye odaklı gitmemeleri yönünde. Gezin, araştırın ve keşfedin bu şekilde oynadığınızda oyunu daha fazla takdir edecek ve daha fazla keyif alacaksınız. Ekip gerçekten oyuncunun deneyebileceği her senaryoya bir çözüm üretmiş ve ona göre tasarlamış görevlerini. Bu benim bir oyun yapımcısında en çok saygı duyduğum yaklaşım tarzı, bir oyuncunun neler yapabileceğini etraflıca düşünmek ve bu senaryolar için ona bir geri dönüş sağlamak.

Dünyayı genişletmek ve tam anlamıyla bir açık dünya sunma konusunda da bence güzel bir iş çıkarmışlar. Açık dünyasında gezip mağaralar, zindanlar, yan görevler ve çeşitli tarzda farklı noktalar bulurken aldığım keşif hissini çok beğendim. Oyunun dünyası "immersive" diyebileceğimiz bir şekilde tasarlanmış, dağların arasından geçtiğiniz, patikalardan ormanlara indiğiniz, uçurum kenarında olduğunuz hissini güzel veriyor. Bu konuda da yine Red Dead Redemption 2 ve Death Strading'e benzettiğimi söyleyebilirim oyunu. Gezmenize ve keşfetmenize olanak sunan bir yapısı var, her şeyi bırakıp dünyasında kaybolurcasına gezebilir ve birçok yeri keşfedebilirsiniz. Eklenen kamp noktaları gerçekten güzel bir dokunuş bence, keşfin bölünmemesini sağlıyor ve rahatça kendinizi ve ekibinizi tazeleyebiliyorsunuz. Oyundaki ana noktalara birden çok yoldan erişim olması da güzel, aynı yerlere farklı yollardan gidip farklı şeylere tanık olma hissi hoş deneyimdi. Battahl'a dağların arasından gitmek ile Harve tarafındaki uçurumdan gitmek farklı tecrübelerdi. Hikayedeki ilerleyiş dünya keşfinde herhangi bir kısıtlama da getirmiyor. Daha doğru düzgün ana hikayede ilerlemeden oyunun haritasında birçok noktayı gezerek ortaya çıkarmıştım, kaybolurcasına gezmek derken kast ettiğim olay da bu, bir açık dünyada yapmayı en çok sevdiğim şey özellikle Bethesda oyunlarında çok yaparım. Düşmanlarla sık karşılaşma olayı beni pek rahatsız etmedi gezerken, güçlendikçe öldürmek çok kolay oluyor ve isterseniz de dövüşmeden koşup ilerleyebiliyorsunuz, bu noktada Stamina'nın hızlı tükenmesi bir dezavantaj ama pek önemsemedim bu durumu açıkçası. Hızlı seyahat mevzusu oyunun en çok gündem olan konusu herhalde, benim için herhangi bir olumsuz durum yaratmadı bu mevzu. Vermund kısmında Oxcart'lar, Battahl'da da Rope Station'lar sayesinde çoğu yere rahat gidilebiliyor. Oxcart seferi esnasında en fazla 1-2 kere saldırı oluyor, onu da Ogre'ler yapmadığı müddetçe sorun olmuyor. Gitmek istediğiniz ana noktalara erişim kısmı rahat bence. Özel olarak hızlı seyahat noktası istediğinizde de portcrystal'ler devreye giriyor, oyunun bu konuda pek cimri davrandığını düşünmüyorum. Bitirdiğimde elimde 5 tane vardı ve oyunun başında rahatlıkla 2-3 tane bulabiliyorsunuz. 2-3 tanesini kritik noktalara koyduğunuzda istediğiniz her yere gitmeniz en fazla 5 dakika sürüyor. Dünyasında seyahat etmeninin zor olduğunu düşünmüyorum, diğer oyunlar fazla kolaylaştırdı bence.

Ana hikayesi genel olarak fena değildi, bu seride hikaye öncelik verdiğim şeyler sıralamasında üst sıralarda bulunmuyor ama keyif aldım. Oyunun ana hikayesi çok uzun değil ve ana hikaye odaklı giderseniz birçok şeyi kaçırıp, birçok detayı öğrenmeden oyunu bitiriyorsunuz. Oyunun sunduğu yan görevleri yaptıkça hikaye daha oturaklı bir hale geliyor, arka planda gelişen olaylara daha çok vakıf oluyorsunuz. Bence bu oyun kesinlikle ana hikaye odaklı oynanmamalı, mümkün olduğunca çok yan görev yapıp ana hikayede gelişen olaylara tanık olmalı ve daha hazırlıklı olmalısınız. Ana hikaye oyunun işleyişinde pek kısıtlayıcı da davranmıyor, istediğiniz zaman bırakıp başka şeylere rahatça odaklanabiliyorsunuz bu yüzden ana hikaye odaklanmadan oynamak rahat. Tek kayıt sistemi ilk oyundan gelen bir şey, günümüzde bu tarz oyunlar klasik hızlı, oto ve manuel kayıt odaklı çözümler sunuyor. Bunda da esasında durum pek farklı değil ama tek kayıt olması bug yaşanması gibi durumlar sebebiyle gerilim yaratabiliyor. Bu gerilimi yaşamamak için özellikle gittiğiniz yerlerdeki hanlarda dinlenmenizi tavsiye ediyorum, han kayıtları sizin manuel kayıtlarınız oyunda bir şeyler ters gittiğinde döneceğiniz yegane şeyler bu yüzden güncel bir şekilde doğru yerlerde alarak oyunda gelişebilecek olumsuz şeylerin önüne geçebilirsiniz.

Toparlamak gerekirse, oyunu çok beğendiğimi söyleyebilirim. Uzun süredir beklediğim bir oyundu ve istediğimi aldım. Daha çok Dragon's Dogma oynamak istiyordum, hem daha fazlasını buldum hem de kendini birçok konuda daha ileri taşımış bir halde buldum. Oynanış ilkinde olduğu gibi hala çok sağlam, kombat çok keyifli ve günümüzde sunduğu farklılık ile bir pırlanta gibi parlamasını sağlıyor. Bazı tasarım kararları sonucunda kombatın biraz kolaylaştırıldığını düşünüyorum ama büyük ihtimalle gelecek ek paket ile bunu çözeceklerdir. Dünyayı genişletme ve genişletirken de yaşayan bir dünya hissini verme konusunda çok iyi bir iş çıkarmışlar bence. Sunulan çeşitli yan görevlerle dünyanın ilerlediğini çok net bir biçimde görüyorsunuz ve bu ilerleme dünyasını dinamik bir hale getiriyor, günümüzdeki çoğu açık dünya statik ve çoğu zaman da tek şart ile çalışma üzerine kurulu, bu denli dinamik bir şekilde yapmalarını gerçekten beğendim. Açık dünyanın keşif kısmının da güzel olduğunu düşünüyorum, bana kaybolurcasına gezme fırsatı sunması sayesinde büyük keyif aldım. Ana hikaye odaklı gitmeyip yan görevleri de yaptığım için hikaye daha oturaklı ilerledi bende ve genel olarak fena bulmadım. Oyunu öncelikle ilkini sevenlere kesinlikle tavsiye ediyorum çünkü kısaca ilk oyun ama çok daha fazlası. Sonrasında ise farklı tarzda bir kombat, dinamik ve ilerlediğini hissettiren bir açık dünya arayanlara tavsiye ederim.

Coral Snakes'i yaptım evet, deneyeceğim teşekkür ettim. Gerçekten çare tükenmiyor oyunda  

Edit: İncelemene tamamen katılıyorum, güzel bir inceleme olmuş eline sağlık. Konuda SS'lenmeye başlanmış en sevdiğim   Oyunun hikaye ve sunum taraflarında benim için daha iyi olabilecek tarafları vardı, daha iyi yaparlar demiştim. Ama TES oyunlarını sever biri olarak bu sunum bu sahneler bile bulunmaz nimet. Sadece oyun potansiyelini tamamen kullanamamış. Artık 3. oyuna bakalım ilk oyuna göre dünyayı hazırlamışlar zaten, gül gibi yeni bir IP'si oldu oyun dünyasının.

Yine de TES'lerden sonra başından kalkmak isteyip kalkamadığım bir oyun DD2, çok beğenerek oynuyor DLC'leri şevk ile bekliyorum.

2. edit; coral snakes'i yaptım sanıyordum yapmamışım, direkt sonraki bağlı göreve devam edip bitirdiğimi hatırladım. Hugo yok görev patladı, NG+ ya kaldı iş  

Checkpoint rest town'da fark eden varsa, bir NPC ''kadın bir elfle bir cüceyi el ele görenler olmuş aynı evde yaşamaya başlamışlar buna inanabiliyor musun'' gibisinden bir şey diyordu. Onlara denk gelebiliyorsunuz. Sıradan bir NPC konuşması sanmıştım güzel düşünülmüş.

Kendileri medeniyet zırvasından uzakta bu evde yaşıyor  

Coral Snakes tayfasının hatrı sayılır bir içeriği var, bir süre sonra mekan da değiştiriyorlar. Ben özellikle hepsini biriktirip bir arada yapmıştım ondan sorun çıkmadı. Tek sıkıntı yaşayan Hugo'nun geçtiği dükkanın sahibi Isaac oldu. İbrahim efendiye gidip Isaac'in istediğini kopyalatmak aklımdan geçmişti ama esas olan ile ne olacağını merak ettiğim için esası götürdüm, adamın hayatı mahvoldu. Hugo'nun gidebileceği en iyi yer Wilhelmina'nın yanı, onun için de Wilhelmina'nın kendi görevini tamamlamak gerekiyor.

Oyun ateş ediyor  

Oyunda ediyor hocam  

Sizi yavaştan Stellar Blade’e doğru alalım hocam.